Mijn leven

Mej. H. Gerritsen.
Brussel 29 Februari '76.

Hélène, waarom bedrieg je me?

Eerst schrijf je me: ‘Ik laat nooit je brieven lezen’, en nu schrijf je me dat Dora ze gelezen heeft.

Hoe sluit deze rekening?

Heeft Frans mijn brief uit Zwolle (antwoord op zijn briefje) en mijn brief uit Steenwijk gelezen?

Zoo neen, geef ze hem, want hij moet ze kennen, zoowel als VerLoren. Ik wil weten bij wie hier de schuld schuilt, en dat zal ik weten ook.

Denk dat mijn brievenboek uit komt van den zomer, en dat ik niets vergeet en niets vergeef. Ik heb mij een publieke loopbaan gekozen, uit vrije beweging en wetende wat ik deed. Mijn leven is een open boek geweest en moet een open boek blijven, voor 't geheele publiek dat ik aangenomen heb als rechter. Bid nu niet, en smeek nu niet, voor Jan, of Piet of Klaas, alle namen zijn mij om 't even, wie schuld heeft zal als schuldig bekend gemaakt worden en heb ik een verkeerde, genoemd, welnu

[p. 174]

dan zal dit uwe schuld zijn, en zal de blaam op dien verkeerden rusten, tot dat gij den rechten ontmaskerd zult hebben.

Zorg dus dat èn Frans èn VerLoren mijn beide brieven lezen, en zeg hun dat die gedrukt worden, maar dat ik ze niet wil laten drukken, vóór dat zij er mee in kennis gesteld zijn, en dus de gelegenheid zullen gehad hebben ze te wederleggen, indien er iets te wederleggen mocht zijn.

Mina.