Den Heer J.N. van Hall.
Amsterdam 29 November 74.
Geachte Heer!
Uw brief heeft gedwaald, of liever, ik heb gezworven en daarom ontving ik uw vereerend schrijven eerst heden. Dank voor uwe hulp, ja, ik heb 't hard te verantwoorden tegenwoordig, de heeren van de pers gebruiken mij, zooals de schooljongens een opgegeven onderwerp gebruiken, om er opstellen over te maken, die beloond worden met een pluimpje over stijl of taal; 't onderwerp geldt niet mee, het werd opgegeven! - Evenwel moet ik, om eerlijk te zijn, toch met Uilenspiegel zeggen: ‘Zij houden niet van me, maar ik maak 't er ook naar!’ Ik ben verleden jaar, met Judith, den strijd reeds begonnen tegen onwetende recensenten, dien ik vol hoop te houden tot mijn dood; en nu ik zelve in een stuk ben opgetreden, dat evenmin voor een nederlandsch tooneel berekend was, als de catechiseermeesters-wijsheid voor een indische geschiedenis, nu hebben de heeren van den kansel zich gewroken op de vrouw die den preektoon bespot, in de kerk, zoowel als op de planken. Hadden zij dit wat verstandiger gedaan, dan hadden zij mij nu kunnen laten vallen, maar zij zijn hatelijk geweest, en hun vijandschap heeft me staande gehouden. Of mijn stuk nog te Utrecht gespeeld zal worden weet ik niet. Ik heb hierover niets te zeggen, daar ik mij verbonden heb, de rol van Louise te vervullen zoo dikwijls het door de directie verlangd zou worden, niet alleen in Amst. en Rottm. maar ook in andere steden van ons land, waar de opvoering van het stuk mogelijk zou zijn. Is dit mogelijk in Utrecht? Ik ken het tooneel in Utrecht niet, maar afgaande op de gebrekkige inrichting van de tooneelen die ik ken, zou ik haast aan die mogelijkheid twijfelen. Zelfs hier in Amsterdam was het schier onmogelijk een stuk in 16 tooneelen in een paar uur af-te spelen, zonder eenige andere hulpmiddelen te hebben als menschenhanden om de décoraties te stellen en te veranderen! Verbeeld u dat er achter de schermen getimmerd en gebouwd wordt, terwijl 't Publiek in de zaal wacht! Ik heb den ijver van de machinisten bewonderd en ook 't geduld van 't publiek! Mijn hemel, wat zou er in 't buitenland gebeurd zijn als 't scherm dáár zoo'n hoofdrol had gespeeld? - In Brussel bijv., waar de Cendrillon gegeven wordt in 32 taf. afgespeeld in ruim drie uren, maar dáár zijn de scènes ook behoorlijk gemachineerd, terwijl hier de glorie van een théatre gezocht moet worden in de zaal.
.........................
Mina Krüseman.
Auteursrechtvrij