Mijn leven
(1877)–Mina Kruseman– Auteursrechtvrij
[pagina 169]
| |
New-York mooi! De reede deed mij aan Batavia denken. De zee is geparsemeerd met groene eilandjes, waarvan er eenigen fortjes zijn, en de haven was zoo vol stoombooten van alle grootten, kleuren en modellen, dat ze elkander croiseerden en voorbij zeilden als de rijtuigen 's zondags op de boulevards in Brussel. Ik ben de geheele reis over dood zeeziek geweest, zóó zelfs dat ik slechts eens op dek ben geweest en niet weêr op mijn verhaal ben gekomen, vóór wij in de haven waren. De familie S. is allerliefst voor mij geweest. Mijnheer heeft letterlijk voor alles gezorgd, hij wilde niet dat ik mij ergens mede bemoeijen zoude en heeft mij zoo goed geholpen, dat ik aan de douanen slechts ééne kist heb behoeven te openen, en mijne costumen digt gesoldeerd in het hotel zijn gebragt. Ik vind New-York magnifique. Breede straten, telegraaflijnen, omnibussen, rijtuigen van alle soorten, chemins de fer américains de geheele stad door, op sommige plaatsen zelfs op den grond en in de lucht, gelijk met de eerste verdieping der huizen. Om een eind zee over te steken, dat de stad in tweeën deelt, zijn wij met rijtuig, paarden, goederen, wagens enz op eene stoomboot geweest, die geheel daartoe vervaardigd was. De hôtels gelijken naar lui-lekkerland; zeven réunie-zalen naast elkander (de groote eetzalen, enz. niet medegerekend) en in elke zaal eene piano. Ik heb van morgen reeds gezongen, tot groote verbazing van het publiek, dat van alle kanten aan kwam stroomen; en een bad genomen, zoo als men hier in elk hôtel den ganschen dag door tot zijn dispositie heeft. Enfin, als het vervolg aan de eerste impressie gelijken zal, dan zoude ik aan alle menschen willen zeggen: ‘Kom toch hier!’ .........................
Mina. | |
Madame S. Long Branch.
| |
[pagina 170]
| |
La dame me plait beaucoup, et le nègre aussi est charmant, pour le reste je ne sais pas encore juger de tout. Demain j'aurai un piano et ce matin j'ai commencé ma correspondance avec les organisateurs de concerts. Mes camarades ici à la maison ne sont pas nombreux, nous avons été à table à dix ou douze personnes, presque tous messieurs, qui m'ont regardée quand je ne les regardais pas, et qui ont dit leur opinion sur moi tout haut, pensant que je ne les comprenais pas. C'était très amusant! .........................
Mina. |
|