Ik was die pokkengeschiedenis reeds geheel vergeten, toen hij midden in het gesprek plotseling afbrak, en, zich tot mij wendende, weer zeide: ‘Donc quand vous aurez les petites véroles, ne trainez pas, Mademoiselle, mais faites le moi dire tout de suite.’
‘Bien, Docteur.’
Ik begon er eindelijk om te lagchen, maar mij herinnerende hoe Marie er uitzag, vroeg ik op eens: ‘quels sont les symptomes des petites véroles, Docteur?’
‘Ah! ça commence par des maux de tête, une forte fièvre et une grande fatigue dans les jambes.’
‘Comme la servante a eu?’
‘Exactement la même chose.’
Ik vroeg niet verder en hij zeide niets meer, maar toen hij naar huis ging riep hij mij nog eens toe: ‘quand vous aurez la fièvre, faites-moi appeler jout de suite!’
Het gaat van daag met de meid gelukkig veel beter, gevaar is er in het geheel niet bij.
.........................
Mevrouw *** heeft mij gevraagd, of ik de vrouw van haar man wilde worden, als zij dood was! Ik heb provisioneel bedankt! De eenige conditie was dat ik haar portret niet weg zou moffelen en geen kwaad van haar zou spreken tegen hem.
Wat een mensch al niet beleeft! Wat ik nog meer beleefd heb zeg ik u niet, kluchten zonder einde, maar ik heb nu geen tijd en geen lust om u al die nonsense mêe te deelen.
.........................
Mina.