vres; eene afschuwelijke pret! Verbeeld u het gansche plein vol kramen, spellen, kroegen, dolende kunstenaars (vier en twee voetige) en afwisselende volksvermakelijkheden als: mastklimmen, zakloopen, worstelen, wedrennen, enz. enz. Voeg hierbij eene onbeschrijfelijke warmte, eene ontelbare menigte menschen, en eene dwarrelende stofmassa, die het geheele feestgewoel als in een dikken nevel hult, dan zult gij u eene kleine voorstelling kunnen maken van hetgeen men hier plaisir durft noemen Eergisteren zijn er courses geweest, gegeven door een Amerikaansch paardenspel. Bij die gelegenheid is eerst een rijder met zijn paard gevallen; van het paard werd niet gesproken, maar de man had een zware wond aan het hoofd bekomen. En daarna eene amazone met haar paard ter neer gestort. De amazone zóó mishandeld dat zij voor dood werd weggevoerd. Van het paard weer niet gesproken. Een paar dagen van te voren had hetzelfde paardenspel eene cavalcade door de straten van Brussel gezonden. Zeer fraaije costumes, en magnifique paarden, maar het intéressantste van de vertooning was toch een olifant, gespannen voor een groote, getraliede, ijzeren kooi, waarin zich een man bevond te midden van vier gedresseerde leeuwen; die merkwaardige équipage werd gevolgd door twee kameelen en hiermêe was de stoet besloten.
.........................
Verleden week ben ik eens op eene soirée musicale (om twee uur 's middags) zoo als een engelsch meisje het noemde; bij Miss E. geweest, waar ik op de volgende wijze kennis met een dominé heb gemaakt. Ik zat boven in de salon te antichambréren, met eene der élèves om mij gezelschap te houden, toen zijn eerwaarde binnen stapte; jong, een gezigt als v.D. een artistique bosch haar op zijn hoofd, een witte das, een rok en veel te korte beenen. De élève présenteerde ons aan elkander, maar noemde onze namen zóó duidelijk, dat ik den zijnen nog niet weet en hij mij Madame tituleerde.
Na mij eerst behoorlijk van het hoofd tot de voeten opgenomen te hebben, zooals ik hem trouwens ook had gedaan, maar wat vlugger en discréter, begon hij:
‘Je connais Madame, j'ai déjà eu le plaisir de vous rencontrer...’
‘Moi, vous m'avez déjà rencontrée? Oh! non, je crois que vous vous trompez Monsieur; du moins je ne m'en souviens pas.’
‘Oh! si, si, je vous reconnais bien, c'était à la noce de Mlle ***.’
‘A une noce? Moi? Jamais de ma vie je n'ai assisté à une noce.’
‘Mais à l'église alors? Je suis bien sûr de vous avoir vue à l'église.’
‘Moi? A l'église? Impossible!’
Hij had geen plaats, anders was hij op dat profane antwoord zeker met stoel en al achteruit gestoven; hij had geen tijd ook,
Auteursrechtvrij