werklieden zijn, die dus gerust aan hunnen arbeid kunnen blijven, terwijl de charitable dames directrices, enz. hunne kinderen kleeden, voeden en onderrigten. En de concertjes dienen tot belooning voor vlijt en goed gedrag der ouders die, wanneer zij de geheele week goed hebben opgepast, des Zondags op het concert mogen komen, alwaar niet alleen musique wordt gemaakt, maar ook lezingen worden gehouden over natuurkunde, taalkunde, geschiedenis, morale, etc. enfin, het is eene goede inrigting, welke vooral hier in dit land van estaminets veel nut kan stichten en reeds heeft gesticht. Ziehier de sérieuse opvatting de l'oeuvre; nu de comique nog.
.........................
Verleden Zondag, dadelijk na eene hoogdravende, onverstaanbare rede over ‘Les asperges consistent en....et asperge....’ rolde er een half dronken soldaat op het tooneeltje, die zoo'n allergemeenste chanson comique kwam voordragen, dat wij niet wisten waar wij kijken moesten. Het publiek schaterde en had dolle pret. Mevrouw de Crombrugghe keek sip; na elk couplet volgde een daverend applaudissement en schoof Mevr. de C. wat van den chanteur af; eindelijk was het deuntje uit; het publiek wist geen raad van plaisir en schreeuwde ‘bis!’ Mevr. de B. had den chanteur den rug reeds toegekeerd, maar, daar dit niet hielp, zoo was zij genoodzaakt zich van een majestueus sein te bedienen, om eindelijk al die oude kinderen tot zwijgen te brengen. (Mevrouw de C. tusschen twee haakjes, is, in den volsten zin des woords, hetgeen men hier une femme aimable noemt.) Later hoorden wij dat de geheele chanson comique eene surprise geweest was, voor de Directrice zoowel als voor het publiek.
.........................
Auteursrechtvrij