't Vonnis van Paris en d'onschaeckinghe van Helena

Derde uytkomste. Van het vierde Deel.

Paris Heerlijck ghekleedt met sijn Dienaer.

NOyt was hy recht verheucht die nimmer was bedroeft,
Noch hy verdient het soet, die noyt en heeft beproeft

[fol. C2v]

 

De geessel van 't gheval: voor dat ick als vergeten,

 

Wel eer by 't vlocke Vee, in Ida heb gheseten,

 

Werd' ick ghewelkomt van een yder voor de Soon

 

Van hem diens grijse hayr ghedruckt wert voor de Kroon

 

Van Laomedons Rijck: ghy zijt het o Cypresse

 

Die 't my te kennen gaf: nu sal ick mijn Godesse

 

Gaen soecken met u hulp. De kielen zijn ghereed',

 

Die mijn Heer Vader selfs, voor my toe rusten deed':

 

Ick heb ree aen het strant ghesien de sijde wimp'len

 

Ter strenghen weyen af. De witte zeylen rimp'len,

 

't Ghetaeckelt door malkaer al klaeterende raest.

 

De strant is vol ghewoel, een yder is verbaest

 

Om dat sy sien soo veel van Priami Galeyen

 

Ter Haven trecken uyt, en tot de reys bereyen:

 

Mijn Broeder Hector selfs uyt de voornaemste Bend

 

Het beste Krijghs-volck licht, en na de Schepen send.

 

Op morghen is de tijdt bestemt van mijn vertrecken;

 

Wilt dan aen 't Firmament voor een ley-Star verstrecken

 

Gunstighe Cypria verschijn mee aen de Rey

 

Der lichjes, dien Diaen by nachte doen gheley,

 

Op dat mijn driffe kiel niet in de holle vloeden

 

Van 't schubbige ghediert versincke door het woeden.

 

AEolus die de Zee vaeck soo onstuymigh maeckt

 

Dat 't siedent bracke schuym tot aen de Wolcken raeckt.

 

V gunste die my heeft tot dese staet ghedreven

 

Sal my in het ghewelt des waters niet begheven.

 

Dies ben ick wel gherust. Den Adel my verwacht

 

Om vrolijck met hun Prins te wesen dese nacht.

Binnen.