't Vonnis van Paris en d'onschaeckinghe van Helena

Vierde Deel. Eerste uytkomste.

Paris.

O Phoebe die op aerd het sienelijck door-siet,
Voor wiens vergoden licht men kan verbergen niet,
Begunstigt heden my dat 'k voor Priamus Throone
Doe blijcken dat ick ben sijn langh ghemiste Sone:
En ghy, o Cyterée! die Cyprus heyligh is,
Dien ick den Appel gaf in Idas Wildernis,
Voert heden in my uyt, het gheen ghy my beloofde
In Ida doe 'k myn Lief van hare Min beroofde.
Hier is het prachtigh Hof: my dunckt ick hoor gheluyt
Van 't Konincklijck Trompet, daer treckt den Adel uyt.

Edelen.

Wat maeckt ghy Herder hier doch in de Konincks Hoven?

Paris.

Een die misschien in staet u verre gaet te boven:

[fol. C1v]

 

Hoe wel in dese kleen.

 

Pria.

 

Met wien is dat ghy spreeckt?

 

Paris.

 

Verschoont Heer aen u slaef, dat hy u reden breeckt.

 

Van mijne kintsheyt ick in 't Bosch van Ida woonden

 

Onder u Herders; doch 't schijnt de nature toonden

 

Mijn nimmer soo veel gunst dat ick oyt wist op aerd

 

Wie dat mijn Vader was, of wie mijn had ghebaerd:

 

Ick ben als Vondelingh in Idaes Wout ghevonden:

 

De Goon behoeden my dat ick niet werd' verslonden

 

Van 't woedende ghediert; wanneer ick krijtent lach

 

Onder een Willighen boom. Een Landt-man my eerst sach:

 

Die heeft my op ghevoedt, om met hem 't Landt te bouwen,

 

En heeft my naderhandt ghelijck syn Soon ghehouwen:

 

Hoe wel ick dickmaels hoede syn ghevlockte Vee:

 

't Gheviel als Phoebus eens sijn Koetse klimmen dee

 

Nae 't teecken van de Stier, en ick ontfingh syn branden,

 

Dat my der Goden Godt al sluymrend' quam aen randen:

 

Verselt met die Goddin, die door haer soete macht

 

Voor ondergangh bewaert het sterflijcke geslacht:

 

En om dat ick haer schoon voor anderen had ghepresen,

 

Heeft sy my sint die tijdt oock hare gunst bewesen,

 

En swoer my in het Bosch, o Koninck groot van macht!

 

Dat Hecube u Vrou my eerst ter werelt bracht,

 

En ben nu dus veracht.

 

Pria.

 

Ick voel myn hert ghetuygen

 

Dat ick mijn Sone sie hier voor my neder buyghen.

 

Hebt ghy tot dese tijdt in Ida dan ghewoont?

 

Paris.

 

Ick heb myn trouheyt vaeck aen 't Konincks Vee betoont.

 

Want als een Stier of Wolf de selve quam aen randen,

 

Ontworstelden den roof, ick uyt haer felle tanden.

 

Priamus.

 

Rijst vander aerden op ellendigh Koninghs kindt:

 

Ghedoemt by menschen raet; doch van de Goon bemindt:

 

Wiens schickingh u behoed heeft voor een droef verscheyden,

 

'k Sal u in uwe kleen nae het Palleys gheleyden

 

Van mijne Koningin die u vaeck heeft betreurt:

 

Paris.

 

Danck Venus voor de gunst die heden my gebeurt.

Alle binnen.