't Schijnt baet // Maer 't schaet.
LIet Iupijn 't Aerdrijck niet met duysterheyd bedecken
Als hy een Herders kind tot byslaep woud verwecken?
So gaet het in de Min: De ooghen van een Maeght
Verblinden door iet groots, dat dicwils haer behaeght;
Beloften keunen vaeck haer teghens danck doen Minnen.
Des Ouders wijsheyd ken verduyst'ren Kinders sinnen.
Gehoorsaemheyd betaemt te volghen Ouders dwanck.
Dit leert: hoe men'gen Maegt een Vrou werd tegens danck.
LIchtelyck sijn d'Ouders een oorsaeck van 't verderf haerder Kinderen, soo aen ziel als lichaem. Reden sijn dese: wat werter menigh Dochter, door dwang des Ouders ten Houwelyck besteedt, ende dat alleen uyt oogh-merck van haer welvaert, alleen om 't tydelycke goet. VVat werter (seg ick) menigen Heylick teghens danck en sinnelijckheyt gheroffelt, om het ghelt, op hoop van der Kinderen wel-vaert. Och! verblintheyt der Oud'ren: hoe simpelijck sijt ghy in u verdoolde goede meeningh. Seght my eens: wat lust of wel-varen ken't goedt teelen daer de Liefde ontbreeckt? VVat goedt isser goet sonder Liefde? VVaer geen Liefde en is, daer ryst so lichtelyck een verschil van dit of dat, van haet ofte twist. Ende hoe kender welvaren sijn daer tweedracht huys houdt? Hoe kenter wel gaen, daer de hel in huys is! In der waerheyd, 't is schaede voor de zielen, als lichaemen. Fy! dan ghelt ende goet, dat de ziele treuren doet.
WIE in een kleyntje leeft gerust,
Die heeft op Aerd' sijn hooghste lust.
Hoeft iemand in de Wereld meer
Als onderhoud in Deughd' en Eer?
Want aengesien dat overdaet
Het sterff'lijck leven niet en baet,
Maer dickmaels oorsaeckt veel verdriet;
't Schijnt soet, maer och! 't en isset niet.
Het is (dunckt mijn) gheen wijslijck Man
Die dit in-sight niet hebben can:
Dat somtijds iemand sonder goed
Is rijck, hoewel men't niet vermoed.
Auteursrechtvrij