Liefde, tot wat eynd' dat zy ons soude moghen leyden. Maer alleenlijck, door ghewoonte bedroghen, achtervolght men een zot wel-behaghen, en Liefde sonder kennis; Onse begeerte werdt van de gierigheyd verleyd, tot sodanighe Liefde, die de schijn dickmaels boven de daed bemint, die veeltijts het slechtste het best, ende het beste het slechtste doet schijnen; of dat ic het recht wt segghe: menighen Voghel werd bemint, niet om sijn goede natuur, ofte aert, maer om sijn schoone Veederen. Den Mensch wert ghelieft, niet om sijn deught, ofte goede zeden, maer alleenlijck om het gheldt ende pracht. Pracht, die dicwils schijnt een getuygh van ghelt en goed te sijn; maer also zy valsch is, bedrieghter veele.
SO dat de schijn van gelt en goet
Een gierigh hert verlieven doet.
Wt-heemsche pracht brenght menigh paer
Met groot bedrogh vaeck aen malkaer;
't Geschiet om 't goed; Dies is het grootst
Niet altijd best, maer somtijds 't snootst.