Vermakelijcke uyren

T'samen-gezangh,
Tusschen Laura ende Tyter.

Stemme:
Van Catryntje.

Laura.

WAS ick een Coninginne,, hier op der Aerd':
Soud ghy my dan u Minne,, wel achten waerd?
Soud ghy my dan wel willen, seg Tyter?

Tyter.

Trouwe min heeft sulcken kracht:

Dat zy Hoogheyd niet en acht.
Waerder is mijn u persoon
Als Coninckrijck, of Keysers Kroon.

[p. 120]

 

Laura.

 

2. Tyter het sijne maer praetjes,, ick achtse niet.

 

Tyter.

 

Laura, d'Elsen-blaetjes,, die ghy hier siet

 

Ritselend' aen de Telghjes, getuygent.

 

Laura.

 

Tyter, swijght. Ey! swijght doch stil:

 

Laura weet niet hoese wil.

 

Tyter.

 

Set u lieve Laura neer:

 

En boet met Tyter u begheer.

 

Laura.

 

3. Ick weet niet of het sou voegen.

 

T.

 

Och! ja 't mijn lief

 

Laura.

 

Dat ick door mijn vernoegen,, u maecten een dief:

 

Wat soud' men dan segghen, segh Tyter?

 

Tyter.

 

Laura, schoone Veld-Goddin: Tyter sal door trouwe min

 

U verlaten nimmermeer;

 

Dus draeght gheen sorghe voor u Eer.

 

Laura.

 

4. Tyter, of het dan faelde: Wat ginger my an?

 

Tyter.

 

Offer den Hemel daelde,, 't gheen niet sijn can.

 

Dus Laura laet vry varen u sorghe.

 

Laura.

 

Tyter, och! ick ben begaen.

 

Tyter.

 

Laura, laet het het sorghen staen,

 

En boet met Tyter u begheer:

 

Die sorgh sal draghen voor u Eer.