Vermakelijcke uyren(1628)–Jan Harmensz. Krul– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Oorsaeck van mijn vreughde,, Is mijn brand te blussen,] Stemme: Pronckje van de Maeghden. Dit's ghemaeckt (om ons verblijden) Als wy voeren Spelen-Rijden. Tyter. OOrsaeck van mijn vreughde,, Is mijn brand te blussen, Spieghel aller Deughde: Weyghert ghy te kussen? Mach ick ondertussen,, mijn straffe Galathee Met pronckjes, van lonckjes,, niet kijcken, jou prijcken? Wat doeje dan dan mee? Waer toe so af-keerigh? Ken't u niet vermaecken? Daer ick so begeerigh,, u gebloosde kaecken Gaerne eens soud' raecken,, mijn straffe Galathee: [pagina 117] [p. 117] Wat lijckt-het, j'ontwijcktet,, met muylen, en pruylen. Wat doeje doch mee? Kijckt eens wt u oogen,, die ghy met u sluyer Dicht hebt over-toogen,, Nu ick met u kuyer, En hoe langer hoe luyer,, mijn straffe Galathee: Wat bedrijfje? wel kijfje: Om lusjes,, van kusjes? Wat doeje dan mee? Galathe. Tyter sit doch stille. Wat Beduyt dit quellen? Dese malle grille: Die jou 't hooft ontstellen. Waer toe al dit lellen? Gaet wech: laet mijn met vree. Tyter. Nou Troosje: een poosje,, weest groentjes, geeft soentjes So selje weer mee. Hemelsche Bancketjes,, Suycker-soete vleysje. Hey! noch even netjes,, soete lieve Meysje. Troosje noch een reysje,, so laet ick jou met vree. Wat soo siet, die noo vliet: Voor lusjes,, van kusjes Die sel weer mee. Vorige Volgende