Vermakelijcke uyren

[p. 102]

[Als ick in 't Bosch eens na mijn sin]

Stemme:
Het Jaer is langher als den dagh.

ALS ick in 't Bosch eens na mijn sin
Ging van mijn Liefje roemen:
So sagh ick daer een Herderin
Vlechten een Krans van Bloemen.

Ick seyden Herderinnetje soet

De Bloempjes wt-gelesen
Die ghy vlecht aen dien Roosen-hoet
Voor wie sullen zy wesen?

Sy sprack met een so soet geluyt:

Ick sal met dese Kransse
(Een Herderinnetje is de Bruyt)
Gaen tavond om te dansse.

Ick hoorden dat: Ick stelden my neer

Al sonder langh te beyden.
Wel waer sijn nu u Schaepjes teer?
Sy doolen aen der Heyde.

Sy doolen hier. Sy doolen daer.

Sy doolen also veere.
Ach! dat mijn Herdertje by mijn waer
Ick treurden nimmermeere.

't Herdertje daer ghy om treurt

Is u dat treuren waerdigh?
Ey! Herderinnetje onversteurt
Aenvaert dit Kransje vaerdigh.

Het Kransje dat ghy hier geniet

Met Roosjes rood bebonden
Versmaet het Herderinnetje niet
U Lief heeft u gezonden.

Sy nam het Kransje danckbaer aen.

Sy heeft haer Lief gepresen.
Men sagh haer na 't geselschap gaen
Ick sal de Bruyt nu wesen.