Niet tegenstaende de vleyery en schoonpraet haer ter eender, en het swacke vlees ter ander zyde bestrijdende, vervalt door sulcx tot misbruyck, laet ick alle verstandige oordeelen, ofter by sulcke Fauten geen verschooning zijn kan. Van gelijcken ist met my: de lusten rijp zijnde, hebben mijn gheest tot Rijmen ontsteecken, ende door de soet-vloeyende vleyery van Wijse ende Geleerde Dichters, ben ick soo verzot geweest door 't lesen van hun Rijmen, dat ick door sulcks hier aen mijn lusten hebbe gheboet; Ende nu eyndelijck swangher geworden zijnde, en tot baeren ghekomen, heb ick desen Bastaerd ter Wereld ghebracht. Waerom dat ick die selfde voor een Bastaerd op-offer, sal den verstandighen Leser licht keunen bemercken, dat om twee oorsaecken geschiedt: de eerste is, om dat mijn gheest noyt getrouwt en is geweest door de Natuur met eygenschap der Poësye, maer tot sodanighe lusten bekoort is, door de Rijmen van and're Lof-waerde ende vermaerde Poëten, wiens roem met Lof en Glory uyt te brallen, ick in mijn vermoghen wenschte te hebben, ende sodanighen Eer te bewijsen als ick een Poët waerdigh acht te behooren.
Ten tweeden, heeft dese den Naem van Bastaerd, om dat de selfde tot geenighe diensten ontzien soude worden, maer so wel voor de minste als de meeste ten dienste staan soude, door oorsaeck, dat zijn vermoghen kleyn is, ende van geringhe conditie is voort gesprooten. Niet min verhopende van dese, als dat hy zijn portuur, dat is 't gemeene volck, soo aenghenaem zijn sal, als den hongherighen de Pot-spijs, ende den leckeren het Bancket zy, aengezien de verscheyden conditien die de Wereld is hebbende, waer over dat by eenighe mijn gedichten ghehaet, by eenighe wederom ghelieft sullen werden. Ghehaet by die ghene die dickmael niet beter inder daedt, maer (na hun wel-behaghen) slimmer, beter oordeelen sullen. Gelieft by die ghene die de selfde, niet om zijn treftighe schijn, maer nae haer wel-gevallen, desen in der daedt Bastaerd, affectie sullen toe-draghen. Doch verstandighe Leser, vertrouwt vryenlijck dat het my ghenoegh zy, dat ick doe blijcken, dit tot een tyd-kortingh, ende niet om Wereldts Lof, ofte ydele Glorie te verdienen, gemaeckt hebbe, door reden my noodsaeckelijcker tot sulcks gheen tijd vergunt hebbe mijn uyterste naerstigheydt daer in te betoonen. So is dan dat ick den Kunst-lievenden Lever wil gebeden hebben dese mijn Vermaeckelijcke uuren (niet om haer uyt-muntende deftigheydt die haer niet vermaeckelijck doen noemen heeft) te door-lesen, maer om't vermaeck dat icker in ghehadt hebbe, als my de tijdt so veel over vergunt heeft, dat ick voor een tijd-kortingh dese gemaeckt, ende V. L. voorgestelt hebbe, op dat V. L. moght weten wat zy willen segghen. Ghelieftse te doorlesen, zy sullen't V. L. verklaeren, naedemael de Eerlijcke Jeught Eerlijcke tijd-kortingh is soeckende, ende dat veranderingh van Spijs doet Eeten, heb ick hier na mijn vermoghen de selfde iets voor ghestelt hoedanige manieren datter in het Minnen omme gaen, ende op wat wijse de ydele wulpsheyd, ende geyle lusten des Vlees haer eynd' nemen, ende hoedanig haer loon zy. Ter contrarie, hoe de Eerlijcke Liefde, in deughde gevestight, tot een gelucksaligh eynd' is leydende. Alles tot vermaeck ende stichtinghe der Jonckheydt. Ten anderen, hoe noodsaeckelijck dat het is (om Gode te behaghen) de Wereld te haten, ende op wat maniere dat selfde moet geschieden. Verhopende soo het selfde van den Leser soo aendachtigh doorlesen wordt, als't van my ghemaeckt is, dat het profytelijck ten dienste van den gheest sal bevonden werden, gelijck het ande joncheydt dienstigh zijn ken, tot een Leeringh van behoorelijcke Liefde. 't Welck hoopt, wenscht, ende gunt V. L. aller Dienstw.
I. KRUL.
Auteursrechtvrij