[Heer! Aeltje buur,, wat avontuur]
Stemme: Hansje sneed, het &c.
HEer! Aeltje buur,, wat avontuur;
Denck! Teun die heeft een Vryertje:
Is 't niet ontdieft,, zy is verlieft,
Op een wild weyig Snyertje.
II.
Een Huppel-klinck,, een lichte vink,
Daer niet en is ten beste;
En weetje 't niet,, hoe dat hy hiet?
't Is puykjen aen de Veste.
III.
Wat mach ze doen,, 't is geen fatzoen,
Ia wel! ik zegt jou, Aeltje;
Dat teere wicht,, valt veel te licht,
Voor zulk een aerdig staeltje.
IV.
't Is wel een lanst,, hy speuld en danst;
Oft niet een quack,, hy weetze strack;
Dat hoord ik laetst tot Tijsjes.
V.
Waer op dat pas,, 't gezelschap was,
Daer hy alleen, het giesje scheen,
In kluchjes, en in praetjes.
VI.
Dat lange Teun,, en laep en Zeun,
Noch zeyden, dat s' een giesje;
Ia zoo ontdieft,, dat ik verlieft,
Hem minne u moet, zeyd Niesje.
VII.
Die zoete sloof,, heeft goed geloof,
O lieven Heer! komt morgen weêr,
Gy zult wat anders horen.
|
|