[Waer toe of ik mijn zin]
Stem: l' Orangee.
Zoo licht en los vervallen laet,
Op een Iufvrouw, te hoog van staet?
Wiens reden, en zeden, doen vaste blijk,
Dat men nauw haers gelijk,
Zoo schoon zou vinden, en daer by zoo rijk.
II.
Als wel mijn Iufvrouw doet,
Zoo had ik hoop dat ik haer zou,
Verkrijgen tot mijn eygen Vrouw;
Op heden, zijn reden, nocht trouwheyts kracht,
Na gelt, na goed, na staet en boog geslacht.
III.
Hou van geslacht te zijn,
Zoo hoog eneel gelijk als zy,
Maer 't komt in rijkdom gantsch niet by;
Mijn zinnen, die minnen haer niet om't goed,
Maer uyt een trouw gemoed;
Haer schoone jeugt van jongs is op gevoed.
IV.
De wijl mijn Iufvrouw heeft,
Dat 's rijkdom, wellust, staet en eer,
Na wil, na wensch en na begeer;
Al heefize, en leeftze na lust daer van,
Noch schort 'er yets wat an,
Me-vrouwe,, dat 's trouwe,
Waer in men mijns gelijk niet vinden kan.
|
|
Auteursrechtvrij