[Overwrede Galathé]
Stemme: Moe gebaed, &c.
Die de guure zuure stranden,
Die den Oever van de Zee,
Die de kille natte zanden,
Kiest voor bloemen, en voor Landen,
Kouwe klippen, voor de Hey,
Daer uw bleeke geest gaet waaren,
Kiest de zoute water baren,
Voor een groene Klaver-wey.
Kiest de Rotzen voor 't geboomt
Kiest de baaren voor de beken;
Mits uw koele ziele schroomd,
Van de min te hooren spreken;
Gy, om minne-lust te wreken,
Houd u op de guure strand,
Schuw voor 't minnen, ang voor 't kussen,
Zoekt met golven uyt te blussen
't Zoete vuur van minne brand.
Ach! hoe mach mijn domme zin,
Haer noch zoeken te bekooren;
Daer de haet en wraek tot min,
Haer van longs is aengebooren;
Zy wil van geen minnen hooren,
Waerom haet dan aengebeên?
Waerom dan tot haer genegen?
Mits men eerder zouw bewegen,
Harde rotzen, klip, oftsteen.
Galathé is stuur van zin,
Daerom eygen aen de baren;
Met geen Herder wilze paren.
Phillis van een zoeter aert,
Phillis van gedweger zinnen,
Phillis zieltjen ongepaert,
Schept een wellust in het minnen.
Zal noyt Herders dienst vervelen,
Altijd met een bly gemoed,
Altijd zingen, altijd spelen.
Dies ik aen Galathé niet langer smeken wil,
Maer zoo ik weder vry, zal 't zijn met Amaril.
|
|