Pampiere wereld

[Ik ben gedwongen]

Stem: Engelsche Klokkendans.

IK ben gedwongen,
Door zoete min, te voeren liefdens strijd;
Ach Venus longen,
Maekt doch mijn zin, die zotte zoetheyd quije,
Ik ly, ick stry in liefdens ongeneugt,
Mijn lijen is mijn vreugd,
Door schoonheyd van uw Ieugd,
Die gy in uw Ziele draegd,
Ly en stry ik schoone Maegd,
Om u die 't al vermeugt.

Twee vyandinnen,

Van groote kracht, bestrijden my voor eerst;
De een is minne,
Wiens zoete macht, my plaegt op 't alderzeerst;
Een vonk, een lonk, de tweed is die my queld,
Door minnelijk geweld;
Noch voel ik my ontstelt,
Door de pijltjes waer meêgy,
Voerd uw lieve heerschappy,
Die my mijn hert beknelt.

Dat zijn uw oogjes,

Wiens lonkjes gy, als pijltjes in de vlucht,
Door minne-boogjes,
Vytschiet op my, met vruchtelooze vrucht;
Gyraekt, en maekt my uwe slaef, Godin;
Gy voed en weygert min,
Dies strijd ik met mijn zin;
Vrees zeyd neen, de hoop zeydja,
Liefde liefd op uw genâ,
Deugd-lievende Godin.

De vyand die my plaegd,

Is af-keer van een Maegd;

Die trouwheyd, liefd en minne,

Noch hoopen te verwinnen.