Pampiere wereld

[Pvyk der Vrouwen]

Stem: Ballet Bronchorst.

PVyk der Vrouwen,
Ontlooken bloem in 't fleur van uwe tijd;
Door 't aenschouwen,
Gevoelt mijn hert inwendig minne strijd;
Vermits de vlam,
Die uyt uw oogjes quam,
Tot in mijn zinnen,
Die my van binnen,
Geheel verwinnen,
Zoo dat ik ben vervreemt,
Door liefd, door liefd, die my mijn vryheyd neemt.

Lieve nachjes,

Waerom ist dat gy my geen ruste gund!
Mijn gedachjes,
Gy minnens voedzel niet benemen kund;
'k Heb mijn lust,
In plaetze van de rust,
Te leggen malen,
Voor 't slapen, dwalen,
Om 't achter halen,
In mijn verliefd verstand,
Waer door, waer door, in my de minne brand.

Eer den Hemel,

Het morgen rood op bosch en velden spreyd,
Met gewemel,
Van zoete winden zelfs de Veld-goôn vleydt
Koom ik gaen,
Door dichte lommer blaên,
Daer my een lachje,
Van 't bloozend dachje,
Vertoond een krachje,
Dat in mijn zieltje gaet,
En zeyd, en zeyd, gy zijt mijn dageraed.

Mijn behagen,

Schep ik in het ontluyken van het licht;
Dat byvl agen,
Een dageraed vertoond uyt uw gezicht;
Dit doet mijn
In liefd verwonnen zijn;
Dit voed mijn leven,
Het geen gedreven
Werd, om te geven
Mijn hert, mijn ziel en zin,
In dienst, in dienst van u, mijn afgodin.