Pampiere wereld

(1681)–Jan Harmensz. Krul– rechtenstatus



[pagina 414]
[O Snelle beek! ô kristalijne vliet!] Stem: Periosta, die met trage. OSnelle beek! ô kristalijne vliet! Met kruyd en bloem bepronkt en dicht beplant; Gy die uw stroom met zoete drifjes schiet, Langs groene wal en dicht begraesde kant; Alwaer ik laest mijn Nymph Bellinde vond, Die in 't geboomt op groenen oever stond. II. En sloeg het oog in 't beekjen dat'er stroomt, Waer ik haer beeld en schoone oogen zag: Op't zoetst gemengt met weêr schijn van 't geboomt, Speur ik een lonk en vriendelijke lach; Ik voel de min geraekt aen mijn gemoed, Mits 't beekjen my van mijn Nymphs wegen groet. III. Narcissus had noyt tot zijn eigen beeld, Zoo grooten liefd als ik in 't herte kreeg; Toen lach, en lonk, uyt oog en mond geteelt, Vertoonden my, zoo haest ik neder zeeg, En uyt de stroom mijn tweede leven schiep; Daer zy met een my zonder spreken riep. IV. Haer wezen was de stem die tot my sprak, Als ik daer zag haer narmpjes uyt gespreyd; En dat een zuchjen uyt haer boezem brak, Van waer dat my de lieve Echo zeyd, Dat zy het loost, alleenig om dat zy, Vyt zoete liefd verlangt na mijn gevry. Als Celion Bellinde zag, Die in het groen gedooken lag, Bedekt met Bloempjes en met boomen, Gespeiegelt in de water-stroomen; Heeft hy door 't water en de min, Haer beeltenis gezogen in.