[Tyter ging onlangs vermeyen]
Stem: Si c'est pour mon, &c.
TYter ging onlangs vermeyen,
In het krieken van den dag,
Daer zijn droeve Laura lag;
Zag d' onnooz'le Schaepjes weyen;
Die bekommert met de Min,
Laura dreevig van gedachten,
Voeden vast op het verdriet,
Hoe dat Tyter haer verliet;
Sprak in 't end met droeve klachten;
Tyter, ontrouw gy mijn dient,
Nu uw hert een ander mient.
Berst benaude tranens-beken,
Tot mijn droeve oogjens uyt;
Stomme traentjes, maekt geluyd;
Bange zuchjes, kost gy spreken,
Tot getuyge, dat mijn hert,
Om mijn Tijter lijd veel smert.
Ach eylaes! 't is al verlooren.
Teere Schaepjes, treurd van rouw,
Tyter is zijn Lief ontrouw;
Tyter die en wil niet hooren,
Na de klagten van mijn Min,
Daer ik zoo bedroeft om bin.
Tyter, Tyter, stelt uw ooren,
Na de stemme van mijn klacht;
Doet het geen ik heb betracht;
Tyter kan ik niet bekooren,
Door mijn trouwe Minne smert,
Vw versteende Herders hert?
Kan mijn klagen u niet deeren?
Zoo be weegt dan door de vliet,
Die ik uyt mijn oogen giet;
Ziet mijn hert in druk uyt-teeren,
Om dat Laura voeld de pijn,
Tyter van uw wreed af-zijn.
Tyter mocht ik met u doolen,
Door 't gebergte, Bosch, en Dal,
Ik verliet mijn klachten al;
't Geen mijn hertje draegt verhoolen,
Zoud ik brengen aen den dag,
Zoo ik eens mijn Tyter zag.
Maer dewijl 't gezicht moet derven
Tyter, daer ik zoo om zucht;
Tyter, die van Laura vlucht;
Tyter, ach! Gedenkt te sterven;
Tyter, ach! wat is 't my pijn,
|
|