Pampiere wereld

[Och! wat port mijn jonge hert]

Stem: Schoonste Nymphe van &c.

OCh! wat port mijn jonge hert,

Tot de smert,

Die my meenigmael komt plagen;
Hooge Goden, hoe dus wreed?

't Is mijn leed;

Waerom hebt gy my ontdragen,

D' afgod? die mijn hert en zin,

Door de Min,

Heeft geboeyt aan zijn begeeren;
Vlucht, na dat ik ben gereet,

Om sijn leet,

In vermaek te doen verkeeren.

Ach! bedroefde Eeuw, en tijd,

Wat een spijt,

Toont gy nu aen my, door 't scheyden;
Waerom buyten Liefds bestek,

In't vertrek,

Lieve Lief niet met ons beyden?

Daer ik met mijn hert en zin,

V bemin,

En beminnen zal als eygen;
Hoop en Vrees die voeren strijd,

Tot de tijd,

Het geluk tot ons wil neygen.

Zoo ik' snachts, door't slapen kom,

In een droom,

D' oude vreugde my in beelde;
Ia ik schijn met zoete lust,

In mijn rust,

Swemmemd in een Zee van weelde.

En ik roep met luyder stem,

Dan na hem,

't Schijnt een Echo weêr te roepen;
Mocht ik van die lieve mond:

Die my wond,

Steels-wijs nou een kusje snoepen.