Pampiere wereld

[Als het avond lugje daelde]

Stem: Zien ik niet onder de, &c.

ALs het avond lugje daelde,
En de Zon na 't westen schoot;
Als mijn geesjen aessem haelde,
Uyt het lieve avond rood;
Zoete vreugde my beving,
Als de Zon te bedde ging.

Als de Maen weêr was ontloken,

Midden in zijn volle pracht;
Daer de Zonne was gedoken,
En zijn reyze had volbracht;
Koom ik aen de Water kant,
Van de zoete Zuyder-strand.

Daer de Maen haer bleke stralen,

Op de baren schijnen liet;
Daer mijn Nymph alleen ging dwalen,
Dien ik zag, maer zy my niet;
Die in zoeten avond koelt,
In de Zee haer voetjes spoeld.

Maer mijn Nimphje heel bedrogen,

Door de drifjes van het nat,
Dat al ruysschend quam gevlogen,
En tot aen haer knietjes spat;
Word gestoort, en neemt een keer,
Met zoo ziet zy my van veer.

Ik, by haer aldaer gekomen,

Neem haer zoetjes by der hand;
Gaende na de groene bomen,
Daer veel Roosjes staen geplant;
Daer zy in de Mane-schijn,
Vlocht een Roozen kransselijn.

'k Hoorde haer een Liedje quelen,

Dat zy zoet en geestig zong;
VVaer door zy mijn lust tot spelen,
Van dat geestig deuntjen dwong;
Ach! wat was 't een lief gespeel,
Zy haer stem, en ik mijn Veel.