Pampiere wereld

[O zoete Rozemond]

Stem: Dat Phillis reyst en spoeyt.

O Zoete Rozemond!
Gy die my hebt gewond,
En in de morgen stond,
Mijn geest komt wekken;
En my, door liefdens wet,
De zoete slaep belet,
Ia, kund my van het bed,
Tot u doen trekken;
Oft door den droom mijn geest vermaken,
Door 't kussen van uw roode kaken.

Eer 't morgen licht ontsluyt,

En voerd der Goden bruyd,
Ter hooger wolken uyt,
In Zonne stralen;
Kan ik in stille nacht,
Van liefdens diep gedacht,
Door zoete droom verkracht,
Mins voedzel halen;
Ik schijn verliefde graegt te koelen,
Vw borsjes, Rozemond! te voelen.

't Gedacht voorbeeld aen my,

Mijn Rozemond! dat gy,
Gelegen aen mijn zy,
My hebt omarremt;
En uyt uw mondje blaest,
De geur, waer meê gy aest
Mijn ziel, by d' uw geplaest,
Door liefd ver warremt;
Als ik mijn mond leg aen uw tipjes,
Blaest gy vyolen uyt uw lipjes.

Maer, als den dag my pord,

En dat ik wakker word,
Voel ik my in gestort,
Een schijn voor wezen;
Als ik tot kennis raek,
En over-denk de zaek,
Is ydel mijn vermaek,
Vyt droom gerezen;
Enik, geopent mijne oogen,
Vind door het droomen my bedroogen.