[Aerdige Nymphen! aerdsche pronk]
Stem: Dertele Venus.
AErdige Nymphen! aerdsche pronk,
Gy die door 't lieve licht,
Van uw verweende oogs gelonk,
Van binne,, Godinne, op 't alderhoochste tert,
Mijn verwonnen liefd dragend hert;
Om u te betoone,, ach! overschoone,
Hoe gy door lonkjes voed,, mijn gemoed.
Gelijk een roosjen,, zijn bloeyend bloosjen,
Zoo is 't hert door uwe oogen schijn,
En lieve lonkjes op-gequeekt, om u ten dienst te zijn.
Blinkende sterren! oogen glans,
Had aen uw schoonheyd eenig kans,
Voogdesse,, Princesse, van's Hemels hoog Palleys;
Daer de Goden zoo menig reys,
Naer u zullen wenschen,, ô zoetste der menschen!
In 't hemels hoog gebouw,, schoone vrouw;
Op dat met de vonkjes,, van uwe lonkjes,
In de plaets van 't morgensterre licht,
Zoud dan de aerde, aerdsche Nymph! ontfangen uw gezicht.
Almijn Gedachten, Hemels Goôn,
My dringen door 't gemoed,
En knielen voor uw hooge troon,
Daer 't hert zijn offer doet;
Godinne,, der minne, 't is liefde die my port,
Dat mijn zieltjen geofferd word,
Aen 't groote vermogen,, van uw bruyn oogen;
Daer kniel ik erebiedig neêr,, en de sweeer,
Dat ik u zal dienen,, mijn liefd te verlienen
Zoete Nymph, ontfang die dienst van mijn.
En laet my in getrouwe liefd uw slaef en Minnaer zijn.
|
|