Trouw-Lied.
WYl Cipria de reys aenvaerd,
Eer 't Morgen rood beschijnt de Aerd;
De bruyne Wolkjes al ontrold, om voeren heen
Op 't vrolijkst na beneên,
Op 't vrolijkst na beneên,
De Moeder Cytheré met haer ge wiekte longen,
Op wiens vertrek de Goôn,
In 's Hemels gulde Troon,
Met uyt-gelaten vreugd, tot af-scheyd zongen.
II.
Haer lage Tempel werd begroet,
Daer men met Offer valt te voet,
Altaren pronkt met Bloem, en Kruyd, tot Offerand,
De Min, de zoete Min, om hebben gunst der Goden,
Doet knielen voor 't Altaer,
Wiens Offer werd den Hemel aengeboden.
III.
Gezegend luk stort d' Hemel uyt,
En maekt, na wensch, van Maget Bruyt;
Van Bruyt een Vrouw; van Minnaer Man; vereende twee,
Leef, leef, ey! leef in vreê,
Leef, leef, ey! leef in vreê;
De Kruydjes, die hier zijn gebracht ten Offerhande,
Vw herten moet ten eynde laten branden.
|
|