Alcip en Amarillis,
Bly-eyndend-Spel.
Inhoud.
AMarillis, wiens Ouders het land-leven hadden aangenomen om de gerustigheyd, wierd aldaer in oeffening van Schapen-hoeden, opgequeekt; des gelijks Alcippe, die van Amatillis gelieft zijnde, geboden werd 't land-leven af te schaffen, 't Hoofsche leven aan te nemen, om door 't zelfde tot hooger eer en staet te rijzen.
Hy haer gebod gehoorsamende, reyst met Clindor, zijn Neef, ten Hove, alwaer de buldinge des Vorstins Amasis geschiedende; de Princes Lucia het ooge op Alcippe laet vervallen, en doet hem door een oude Koppelaerster, met beslooten oogen, tot voor haer beddebrengen; daer zijnde, geraekt by haer, met voldoeninge van minne-lusten.
Alcippe, na 't genot van dien, komt by Clindor, verteld zijn wedervaringe, doch, niet wetende, van wien zoo zoeten Venus offer aen hem wierde opgedragen; snijd, door raed van Clindor, een stuk franjen uyt de gordijnen, waer door Alcippe kennis krijgt, dat hy zijn minne-lusten met de Princes Lucia gepleegt heeft.
Dit de Princes ter ooren komende, ontsteekt in gramschap, met besluyt van 't zelve op het hoogst te wreken, neemt de nacht en nijdigheyd te hulpe, ophitsende Marcellus, om door hem Clindor, ziel-loos te maken; Clindor in gevecht rakende met Marcello; krijgt de overhand, en neemt hem 't leven; vluchtende naer Gotten, werd achterhaeld, en in hechtenis gesteld.
Alcippe doet een voet-val; verzoekt genade voor Clindor, doch, vruchteloos; zoekt derhalven middel om door hulp van eenigen Adelin Boere kleding, 't Kasteel te vermeesteren; 't welk geschiedende, verlossen Clindor uyt de boeyens.
De Vorstinne, op dit gerucht, doet Alcippe, voor eeuwig, uyt het Hofbannen.
Alphonsus, Ridder uyt Hispagnie, komt in 't Hof te Marcilie; tert aldaer den moedigsten Adel ter wapen, onder welke Leon, den Oom van Amarillis, zich vertoond en van den Ridder Alphonso gedood wierd.
Amarillis dit aen Alcippe schrijvende, verzoekt wraeke over de dood van haer Oom; hy dienstvaerdig op 't gebod zijns geliefde, begeeft zich onbekend ten Hove; daegd den Ridder ter wapen; de welke hy tot verwond'ring van al het Hofgez in, Ridderlijk verwind, en dood ter aerden neder veld; word alzoo met groote vreugd, en eerbiedinge des Adels, en Hovelingen, in onbekende schijn, onthaeld; maer vertrekt weder uyt het Hof, zonder bekend te worden.
Piemander, gantsch misnoegt over sijn afscheyd, zonder te mogen weten, wat Ridder zich zoo dapperlijk gequeten heeft, komt by Cleante, den Oom van Alcippe, die hem te verstaen geeft, dat zijn Neef Alcippe dezen Ridder overwonnen heeft.