Pampiere wereld

[p. 55]

Rozemond en Raniclis
Bly-Eyndend-Spel.

Inhoud.

CYpriaen (Trouws beloftenisse gedaen hebbende aen Iufvrouw Celestina) versoekt Mins lust met haer te plegen, zy de kuysheyd lievende, wil 't zelfde niet gedogen; waer over Cypriaen misnoegt zijnde, zich dadelijk begeeft na Iufvrouw Rozemonde; doet versoek om haer te minnen, en tot zijn liefde te bewegen; doch werd haer wederliefde hem ontzeyd.

Raniclis komende (naer ouder gewoonte) vind Cypriaen voor de deur van Rozemond, is grootelijks misnoegt, en beschuldigd Rozemond van ontrouw, dies Rozemond vleyende, hem zulks zoekt t' ontpraten; doch is zijn jaloersheyd zoo groot; dat geen beedinge nocht gevley, van zijn geliefde Rozemond, zulks heeft kunnen te wege brengen, derhalven Rozemonde (gram werdende) hem haer Liefde ontzeyd. Raniclis dit ter herten nemende, beklaegd hem over zijn jaloersheyd, valt Rozemond te voet, bid aen haer dat zijn misdaed hem vergeven mogte worden, doch is vergeefs.

Cypriaen een Liedje gerijmd hebbende, komt voor de deur van Rozemond, laet het zelfde aldaer door eenige Speelluyden, op het çierlijkst speelen en zingen, Rozemond komt by hem, haer gelatende groot misnoegen daer over te hebben, zeggende, zoo zy haer lusten mogt gebruyken, zoud zy Cypriaen wraek in plaets van liefde, tot vergeldinge verleenen. Cypriaen zich nederbuygende, bied zijn geweer aen Rozemonde, opend zijn boezem, begeerd dat zy haer wraek-lust zal volbrengen, en offerd hem gewillig uyt Liefde ter dood.

Rozemond verwonderd over zijn gewilligheyd, aenvaerd zijn degen; dreygd hem te doorsteken, zy Cypriaen onvertzaegt ziende, dreygd hem eerst de oogen uyt te steeken, en daer na het leven te benomen; hy even stant vast blijvende, beweegd hier mede het hert van Rozemonde, die in plaets van wraek, 't geweer ter neder smijt, Cypriaen omhelzende, wreekt haer met een kus, waer over Cypriaen verblijd, zich in dienst van haer Liefde begeeft.

Rozemond, in haer eenigheyd zijnde, zingt het Liedjen, dat zy van Cypriaen begeerd hadde; ondertusschen komt Raniclis in Boeve kleeding, sprekende met Rozemonde, eyndelijk zeggende verstaen te hebben van een zekere Herderin, dat een Iufvrouw (genaemt Rozemond) geliefd werd van eenen Cypriaen, welken Cypriaen de Herderin beloften gedaen hadde om te trouwen, maer niet en wilde na komen, om dat zy hem de Minne lusten weygerde.

Rozemond zich verwonderende, kost sulks niet gelooven; Celestina in Herderinne schijn, sweert aen haer zulks geschied te zijn; Cypriaen komt op het slagh, het zelfde verstaende, ontkend het, zeggende zijn leven geen Herderin gesprooken te hebben.

Celestina ontdekt haer; Cypriaen dit ziende, is verwonderd, en word van Celestina met zoo veel waer tekenen overtuygd, dat Rozemond, zijn valscheyd gewaer word, en hem verbod doet (in 't by-wezen van Raniclis,) hem noyt na dezen meer by Rozemond te laten vinden; waer mede Rozemond (onwaerdig) van hem afscheyd, en Raniclis, en Celestina middel ramen

[p. 56]

om haer voorgenomen werk te volvoeren.

Rozemond mistroestig over Cypriaens valscheyd, krijgt berouw dat zy haer Raniclis heeft afgeslagen, besluyt eyndelijk aen Raniclis te schrijven; vreesachtig zijnde, meet niet hoe zy wil; Cupido by haer komende, raed haer voort te varen, belovende haer vry verzekert te zijn, zulks by Raniclis aengenaem, en waerdig ontfangen zal werden; haer aenbiedende den Brief in handen van haer geliefde Raniclis te geven. Raniclis den Brief ontfangen hebbende, gaet daer mede by Celestina, haer troostende met hoop, door hem en Rozemonde, zoo veel te weeg te brengen, dat zy (gelijk hy met zijn Rozemonde) ook met haer Cypriaen, gelukkelijk zal komen te trouwen.

Raniclis openbaerd hem aen Rozemonde, werd zeer aengenaem by haer ontfangen, met beloften van Echtelijk te Trouwen.

Raniclis gedachtig zijnde, Cypriaen en Celestina, besluyt met Rozemond, dat Rozemond haer verkleeden zal in 't Herderinne kleed van Celestina, en dat Celestina haer verkleede in schijn van Rozemond, om te zien, of men door dit middel kost werken om Cypriaen tot Celestina te be wegen, dit geschiedende, komen by Cypriaen, die zich verandert vindende van gemoed, valt voor Rozemond ter aerden, meenende die zelfde Celestyn te wezen; haer biddende zijn misdaed te verschoonen, en hem in genade aen nemende, haer liefde en trouwe wilde waerdig kennen; Celestina (om Cy priaen te proeven) zeyd met den Huysman getroud te zijn, alzoo Cypriaen haer verlaten hadde, en dat hy nu zoude moeten genootzaekt zijn met Rozemond te trouwen; waer over hy mistroostig zijn ontrouw beklaegd; neemt voor hem eenzaem te leven, ter oorzaek hy zijn trouw gebrooken hadde, en niet wilde met een ander vereenen, als met zijn geliefde Celestina.

Rozemond haer ontdekkende, zeyd hem Celestina te zullen genieten; Celestina haer ontdekkende omhelst Cypriaen.

Raniclis het Boeren gewaed uyt doende, getuygt Cypriaen dat hy met Rozemond zal trouwen, en eyndigt alzoo.