Vrijsters die minnen,, en hebben geen zinnen.
OVVenderlijke kracht! en eygenschap derminne,
Hoe quelt gy mijn gedacht, hoe steurt gy my de zinnen,
Mijn plicht vereyscht mijn werk maer Min gund my geen rust,
In alles wat ik des vind ik my zonder lust;
't Gedacht voed op de Min, de Min voed mijn gedachten,
Zoo ik 'er tegen strij vind ik my zonder krachten;
Al wat ik doe, oft maek, 't is tegen wil, en zin,
Vermits dat gy my steurt, ô rusteloze Min!
SWakke Schepsels! ik meen u, min-dragende Maegden; dat dit spreek-woord niet te vergeefs gezeyd werd, daer van vind gy getuygenisse by ueygenselven, hoe de gedachten kunnen vervoert werden in zoete bedenkinge, dat bevind gy dikmaels; hoe die zoete bedenkingen wederom veranderen in droevige gepeynzen, dat leerd d' ervarenis aen u allen; maer hoe men deze minne krachten zal verwinnen, dat leeren u de redenen; wel is waer dat de eygenschap van 't minnen niet alleen de redelijke, maer ook mede alle de onredelijke Schepzelen van Gode in gestort is, zulks dat 'er, mijns oordeels, geen leven zonder beweginge van minne zijnkan; edoch, meer in d' eene, min in d' ander, en dat ze noodig zy is onnoodig te bewijzen, maer 't is noodig haer onnoodigheyd te leeren mijden; onnodige minne werd hier verstaen overvloedige minne, dat is de zoodanige die buyten Eer, en schaemte, voor haer behoorlijke tijd geopenbaert werd.
ALs 't Maegde hert de Min gevoeld,
En Min in haer gedachten woeld,
Zoo, dat zy die niet tegen staet,
Maer hare vlammen branden laet;
Dat is, zoo zy in haer gemoed
De min geen tegenstant en doet,
Maer voed mins zoetheyd in haer hert,
Zoo baèrd die zoetheyd bitt're smert,
't Zy wat zy doet zy heeft geen lust,
Waer dat zy gaet zy vind geen rust;
De zinnen strijden onder een,
De Min past nocht op wet, nocht reên;
Maer doet een swakke Maegd bestaen,
't Geen noyt van Maegden diend gedaen.
Auteursrechtvrij