't Is haest getrouwd,, dat lang beroud.
HY die God Bacchus diend, en stort de maeg vol wijn,
Gevoeld uyt deze kracht, een zoete Venus pijn;
De wijn teeld minnens lusts en dwingt de zwakke zinnen,
Met ongetoomde liefd tot onvoorzichtig minnen;
De tong geraekt zoover, dwaeld buyten voorzichts wet,
Dat zy haer meester vangt, eer hy daer zelfs op let;
De lust doet onbedacht vaek menig minnaer trouvven,
Dat 't spoedige begin hem teeld een lang berouvven.
MEn bevind veeltijds, dat BACCHUS en VENUS garen by een zijn; te weten dat uyt de wijn, mins lust veel een oorspronk neemt, alzoo de kennis door den drank vermeesterd word, doet de tong onvoorzichtig voorstellen 't geen de lust gebied, maer de liefde schadelijk is; aengesien zy haer te spoedig bloot geeft, aen die genewier geen luk aen gevangen is; zoo dat de rong door de lust, de lust door de wijn, de min veroorzaken; en op zoodanige grond van minne kan qualijk goed werk gemaekt werden, door dien haer begin zonder kennis is, haer oorspronk zonder liefde, haer werking zonder deugde, haer voortgang zonder beleyd; in 't kort de min met dronkenschap begonnen, zal meest met quelling, en vruchteloze naklaging ge-eyndigt werden.
WErd gy vermeesterd van de wijn,
Ik raed u, wild geen minnaer zijn;
Wie by den dronk, de min wil plegen,
Die raekt licht op verkeerde wegen,
Het minnen eyscht een rijp verstand;
Onwijze min den minnaer brand
Met lange smert; door 't haest verkiezen,
Doet na berouw mins vreugd verliezen;
Om voor te komen 't geen u schaed,
Schouwt dronkenschap, daer 't uyt ontstaet,
De dronck (een wortel aller quaden)
Wijst minnaers op verkeerde paden,
En drijft de zotte lust al voort,
Daer zy (ach! leyder) niet behoord;
De lust geraekt aen 't wensch genieten,
De wensch genoten reeld verdrieten;
En lust (door dronkenschap voldaen,)
Doet rijkdom vaek met armoed gaen.
Auteursrechtvrij