Raniclis dit ter herten nemende, beklaeght hem over sijn jeloersheydt, valt Rosemondt te voet, bidt aen haer dat sijn misdaet hem vergheven mochte werden: doch is vergheefs, aenghesien dat Rosemondt hem eenich latende, vertreckt: ende beklaeght Raniclis alsoo zijn ongheluck.
Cypriaen een Lietje gherijmt hebbende, komt voor de deur van Rosemondt, laet het selfde aldaer door eenighe Speelluyden, op 't çierlijcxt speelen ende singhen, dit ghedaen zijnde, komt Rosemondt by hem, haer ghelatende groot misnoeghen daer over te hebben, segghende, soo sy haer lusten moght ghebruycken, soud' sy Cipriaen wraeck, in plaets van Liefde, tot recompenci verleenen.
Cypriaen sich neder buyghende, presenteert zijn gheweer aen Rosemonde, opent sijn boesem, aenwijsende de plaetse, daer Rosemonde haer wraek-lust mach volbrenghen, hem ghewillich Offerende uyt Liefde ter Doodt.
Rosemondt verwondert over zijn ghewillicheydt, aenvaert zijn Deghen, driecht hem te doorstooten, sy Cypriaen onversaecht siende, dreyght hem eerst de ooghen uyt te steecken, ende daer nae het leven te benemen, hy even standtvast blyvende, beweeght hier mede het hert an Rosemonde, die in plaets van wraeck 't gheweer ter neder smijt, Cypriaen omhelsende, wreeckt haer met een kus, waer over Cypriaen verblijdt, en sich in dienst haers Liefde begheeft.
Raniclis niet wetende hoe hy wederom in ghenade van zijn gheliefde Rosemondt sal gheraecken, neemt voor hem in Boere kleedingh sich by haer te begheven, raetslaghende met Celistina, die op seecker tijdt, als Raniclis in Boere kleedingh sijnde, by hem komt, wanende met een Huysman te spreken, ontdeckt haer Liefde tot Cypriaen, ende dat hy (na belof-
Auteursrechtvrij
