Eerlycke tytkorting

Sonnet.

T Al-siend' een-oogigh-licht, straelt wakend' op de Swanen,

Sijn heyligeên gewijdt; dat niemants wangelaet,

Haer smyd'ghe halsen blanck, bekranst, in 't swemmen schaet;

Wiens vleyen Jovi wist tot Laedam 't padt te baenen.
Trompetten, Trommels, noch Mavortis standaert-vaenen,

V moed-wil streckten noyt, ô! Capaneu! tot baet,

Die sich niet murwen liet door 's Priesters beed' en raet

't Ontsien de stadt, die vingh veel Goden eerste traenen:

V stont door 't woeden der fell' blixems, dond'ren duur

Ter heylicheden trots, storm leder op de muur

Te setten, opgebout door snaren van Amphion.

'tWerck Phoebo toe-ghewijt: en duld' geen smaetheyt, tot

Verachters nydig heeft noyt straf ontbroocken. 't Lot

Redd' door Godlooser haet op een Dolphijn Arion.

C. I. V.