Eerlycke tytkorting

Een Minnaers Claegh-Liedt.

Stemme:
Si tanto Gratiosa.

NAtuur door Liefd's vermoghen,
Deed' u, mijn hert op-offeren met waerde
V die door 't licht dijns ooghen
Veel meer vermooght, als eenigh schat op Aerde;
O stercke kracht,, ô Vrouwe-macht!
Wie heeftse u gegeven?
V schoonheyds soetsel,, de welcke is het voetsel
Van mijn leven;

[p. 76]

 

Maer ach! wat macht mijn baten,

 

Nu dat ghy my mijn voedtsel gaet ontrecken;

 

Sal ick Vrou Venus laten

 

Een Altaer (Lief) met brandend' vyer bedecken:

 

Op dat ick kniel,, mijn droeve Ziel

 

Mach offeren de Goden.

 

Ick sal mijn herte,, door onverdiende smerte

 

Sellefs dooden.

 

Soo ghy niet wilt verkeeren

 

V op-set wreedt, dat ghy hebt voor-ghenomen,

 

Mijn diensten accepteeren

 

Waer door ick soeck mijn Lief by u te komen.

 

Eylaci, och! Wat wil ick doch?

 

't Is al moyten verlooren:

 

Want mijn Goddinne,, een ander tot haer Minne

 

Heeft verkooren.

 

Waerom ick droevigh weene

 

Met naer ghepeyns verslijt mijn Ionghe daghen;

 

Met suchten en met steene,

 

Met droef ghetreur, en innerlijck gheknaghen,

 

De duyst're nacht,, de meeste klacht

 

Brenght in mijn droeve sinne:

 

Dat ghy met lusten,, sult by een ander rusten

 

O Goddinne!

 

Ick denck bedroeft soo vaecke

 

Als ghy met vreught u lusten sult ghenieten;

 

En op het soetst' vermaecke,

 

Soo sal ick zijn in 't midden mijn's verdrieten;

 

En nemen dan,, het bedd'; waer an

 

Ick dencken sal mismoedigh:

[p. 77]

 

Dat mijn Goddinne,, gheniet de lust der Minne

 

Overvloedigh.

 

Princes ghy meught verkiesen

 

't Gheen in u sin het meeste schijnt te wesen;

 

Maer 't meest sult ghy verliesen,

 

Mitsdien het meest is uyt het minst gheresen;

 

Dat is Godin: Mijn trouwe Min,

 

Wiens trou, de trouste herten

 

Om u te Eeren,, de alder-grooste Heeren

 

Wel wil terten.