Eerlycke tytkorting

[Myn geest (ô Heer) soeckt u te loven]

Stemme:
Sal ick noch langher met heete, &c.

MYN geest (ô Heer) soeckt u te loven,
Tot heyl, en vreughd' van mijn gemoet.
Het Hemels gaet het Aerds te boven:
Van 't Aerdts my 't Hemels walghen doet;
Niet met gelaet,, maer in der daet.
Niet in het oogh, met een bedrogh van schijn,
Om heyligh voor den Mensch ge-acht te zijn.

De glory van een Deughdsaem leven

Bestaet in 't doen, maer woorden niet.
Misdeed' ick yets, wilt mijn vergheven
Wat in mijn leven is gheschiet.
Ghy weet het Heer: het doet my seer
Heb ick te buyten u gheboon gegaen,
't Berouwigh hert wilt in ghenaed' ontfaen.

[p. 78]

 

Wie is ter Wereld oyt bevonden,

 

't Sy in wat staet van Heyligheydt:

 

Die niet ghevallen is in zonden,

 

Och! Goddelijcke Majesteyt:

 

Dies was u dood,, den Mensch van nood,

 

Om door u dood te vryen, ons van pijn

 

Woud ghy (ô Godt!) aen 't kruys ghenagelt zijn.

 

Exempel hebt ghy ons ghelaten

 

Te volghen u voetstappen nae,

 

V lijden ken den Mensch niet baten,

 

Ten sy men willigh met u gae;

 

En abstineert,, van qua begeert

 

De wil, het vleesch, en 't ydele gedacht,

 

Door waer berou, na zielens welvaert tracht.

 

O liefde Godts! tot ons ghedreven,

 

O Vaderlijcke sorgh! tot loon

 

Hebt ghy voor onse zond' gegeven

 

V eenighen ghebooren Zoon;

 

Sijn vleesch en bloet,, ons schuld' voldoet.

 

Sijn vleesch en bloet, tot spijs en dranck, na wensch,

 

Om te bevryen den verlooren Mensch.

 

Ghy hebt ons (Heer) ghebaent de weghen

 

Waer onse Zielen moeten gaen;

 

Waer 't eeuwigh leven werd verkreghen,

 

Waer alle zonden werden uyt-ghedaen,

 

Door rechte Trou,, van waer berou,

 

Door rechte Trou, en af-stand vande zondag

 

Wert onse ziel bevrijd van doodes wond.

Eynde.