DEse ellendighe, ende verdorven Eeuwe, verblint (Godt-betert) de oogen der Ionckheydt soo seer, dat sy niet en kennen 't geen dat sy sien, willens doen 't gheen haer schadelijck is, de opgheblasentheydt, en ydel glory van uythemsche pracht, pronckerije, betoveren hun welbehagen so seer dat sy de Godt-salige ootmoedicheydt voor oneerlijck houden, en versmaden, ende de hovaerdicheydt Rechter ende Raetsheer maken over haer begeerte die haer het goet quaet, ende het quaet goet, wijs-maeckt te wesen: Dese Leyts-man voerdt onse begeerte met PHAETON na de hooghte daer meenigh niet kennende de kracht der Sonne, tot een Eeuwich verderf, ende ruwyne ghebracht wert; o verblinde Ionckheydt, die u ooghen meer slaet na de hooghte van bedrieghelijcke prachten, als na de vasticheyt vande onbedrieghelijcke ootmoedicheyt, leert aen 't exempel van PHAETON, 't exempel ICARI; Hoe hoogher begeert, hoe lagher verneert: Ghy die de pracht meer als 't vermoghen doet blijcken, sult u onderwerpen een jammerlijcke val, en droevige ellende.
So wie wil vryen, wijs bedacht,
Mint niemant om haer groote pracht:
Meest als de pracht de macht onbreeckt,
Die Iuffrouw inde kleere steeckt:
Want na dat ick bespeuren kan,
Een prachtich Wijf, een droevich Man;
Pracht (sonder macht) is groote last,
De Hovaerdy is veel aen vast;
't Sy Vryer, Vryster wie ghy zijt?
Dickwils is 't kleyn het best profijt,
Die hoogh wil vlieghen sonder macht,
Wert schielijck tot een val ghebracht:
Waer uyt niet volght als ellent,
Die eer, en goede name schent.