KEnder wel meerder smaet, pijn, ofte ellenden een oprecht Minnaer aenghedaen worden? Soo wanneer hem (na langhe verkeringh) van sijn beminde, af-keericheyt getoont wert? Hoe swaer het selfde valt, weten die gene, die 't beproeft hebben: VVaer toe vrintschap ghetoont, en niet ghemeent? VVaer toe vryicheydt ghebruyckt, sonder liefde? Inder waerheyt doen sodanighe Dochters blijcken hoe weynich sy de eer beminnen, ende getuyghen alsoo met de wercken de valscheyt haerder herten om de redelijcke hare onredelijckheyt aen te wijsen: O glory sonder eere, ô wellust sonder vermaeck niet sonder nadeel, ofte laster, sal een Dochter dit werck kunnen uytvoeren, sulcx datmen te recht mach seggen, sy geeft 't geen sy niet en heeft ende wat is geven sonder datment heeft? 't is sodanig, wanneer een Dochter van een Ionghman in eer, en deuchde versocht wert; waer op sy alle vrientschap hem betoont, langen tijt verkeringh met hem gehad heeft, sonder hem te menen, eyndelijc haer weder-liefde hem ontreckende, heeft haer glory daer in, dat de valscheyt haers veynsingh, oprechte Liefde heeft bedrogen.
Hierom, ghy Dochters die bemint,
Soo ghy te Huwen zijt ghesint:
Wilt, eer ghy Mint, u wel beraen,
Die ghy niet meent, en hout niet aen:
Maer, soo ghy lust in 't vryen schept,
En gheeft niet, 't geen ghy niet en hebt.
Dat is, en toont gheen schoon ghelaet,
Of doet het blijcken met der daet:
Het eerbaer veynsen, acht ick goet;
Maer 't dijt tot schandt die 't vals'lijck doet.
Hier om (ghy Vrysters) leert van mijn
Hoe ghy (mijns oordeels) behoort te sijn,
Indien ghy 't eerbaer Vryen Mint
Soo moet ghy wesen dus ghesint,
Niet al te soet, niet al te suer,
Niet al te vry, niet al te stuer:
Niet al te kort in u beraet,
Niet al te langh eer ghy 't bestaet;
Te segghen, of ghy weder Mint,
Of tot gheen trouwe noch ghesint.
Auteursrechtvrij
