BEurt het niet daghelijcx onder die gene die de Liefde pleghen, datter groot bedrogh in dien handel omme gaet, sietmen niet hoe lichtveerdich, ende wulps, de lusten tot soodanighe oeffeninghen de Ionckheyt weten te vervoeren? jae so, dat mennich Minnaer sulcx inder daet meer bevint, als ick daer van soude kunnen verhalen: hoe listelijck (door veynsery) weet menich Dochter haer hert te vervalschen, ende met een schijn-gonst het geheym der Minnaers ghemoederen uyt te locken, om sijn hert ende meningh te verspieden, zijn grond wetende, haer als dan in sulck bedrogh te verheughen: Hoe menigh Dochter kender door haer ghemoet overtuyght werden, haer in dese saeck misgaen te hebben: jae so verre, dat de eerbaerheyt dickmaels ter syden gestelt is, om hier door Ionghmans aen te houwen, op hoope, dat sy door dien, anderen moghten bewegen, ende haer also in valsche glory verheugen, dat haer de eere ghegheven wert, datter een blaeuwe-scheen ghehaelt is.
Wanneer een dochter, ofte Maeght,
Het lof van deught, en eer behaeght:
Ick wil haer dit voor 't beste raen
Geen stoet van Vryers toe te staen;
Veel min (uyt lusten vande keur)
De Vryers locken voor de deur:
Helt ghy na 't Huwen, wijs'lijck vryt,
Een is ghenoch, veel op-spraeck lijt.
Waer toe, ey! segh eens Ionghe Maeght,
V eer, soo lichtelijck ghewaeght?
Dat ghy in vryheydt verder gaet,
Als eerbaer Liefde u toelaet?
Daer ghy van herten niet en meent
Die geen die ghy verlof verleent,
Dat hy (na lust) u kust, en streeldt,
In 't kort zijn Minne rancke speelt;
Denckt vry (o Maeght) als dit gheschiet,
V Maeghdom glydt al weet ghy 't niet.
Auteursrechtvrij
