Eerlycke tytkorting

[fol. ****1r]

Voor-reden.

EErlijck wordt die ghene ghereeckent (Kunst-lievende Leser) die eerlijcke wercken oeffent; deuchtsaem soodanighe, die de deuchde doet.

Aenghesien dan, dat Eer ende Deuchde moeten blijcken, eer men yemand' eerlijck mach noemen, so ist dat ick betracht hebbe, eenighe mijnder lediger Vyren, in een eerlijcke Tijdt-kortinge te besteden, van de welcke ick V. E. dese mijne onwaerdighe Rijmpjes ben op-offerende, met een vertrouwende hope, dat zy eenighe tot een eerlijcke Tijd'-kortinge sullen verstrecken; derhalven haer de naem van Eerlijcke Tiit-kortinghe gegeven: heb ickse meerder ver-eert, als sy verdienen, hooger getituleert als haer staet ver-eyst, wilt nochtans (kunst-lievende Leser) sulcx door reden ten besten duyden, versoeckende de bescherminge uwer discrete Oordeelen, teghen de al te nau keurige bet-weters ende te viese reden-sifters, die haer de naem, ofte

[fol. ****1v]

Tijtel niet te recht waerdich sullen reeckenen, aenghesien eenighe van dese mijne Rijmpjes (in mijn onrijpe Lenten aen den dach gebrocht) lichtelijck meer oorsaeck sullen geven aen de lievende Ionck-heyt tot vrolijcke Minne-lusten, als wel tot Gheestelijcke beweginghe, soo nochtans dat de selvighe (mijns oordeels) eerlijck ghenoemt moghen werden.

Seer wel seydt den Wijse-man, hebben alle dingen hare tijdt, waer by verstaen moet werden, dat by de eerlijcke Ionckheydt eerlijcke vrolijck-heden zijn gheoorloft, doch ick vertrouwe waer mijn lievende lusten in voorighe tijden, wat te ver ghedwaelt hebben, dat daer den recht-sinnighen Leser nu wat blijven staen sal, ende met een Recht-matighe bedenckinghe, eenighe mijner Rijmpjes (wat te minnelick voorgestelt) nochtans de Naem van Eerlijck sullen waerdigh kennen, oft ick in mijn meningh mochte bedrogen werde, ende het oordeel van eenighe Lesers met het mijne mochte vinden te verschillen, wil ick soodanighe verby gaen, ende my dienst-willich voeghen tot de Eerlicke Ionckheyt die ick voor eerst midts desen op Offer, verscheyde Minnelicke Sangh-rijmpjes, niet so soet, en goet als ick die wel wenste, maer soodanich als ick die heb kunnen krijghe, verhopende daer mede eenige oorsaeck, van eerlijcke vreuchde, onder de vrolijcke

[fol. ****2r]

Ionckheydt te verwecken, die ick niet alle mijne Rijmpjes, maer eenighe voor wat nieus aenbiede.

Nopende de tweede materi van dit werck gaet wat verder, ende raeckt meest die gene, die uyt een eerlijcke bewegingh tot liefde soude moghen aenghedreven werde, leerende, ende aenwijsende op wat manier de Liefde moet beginnen, begost zijnde, hoedanich dan volvoert, in het volvoeren bequamelijcke middelen voorstellende, om alle schadelijcke misbruycken recht te leeren mijden.

Aengaende de derde Materi, wert meest toeghe-eyghent die ghene, wiens gheneghentheden soude moghen strecken eenighe Comedien speel-wijs te sien vertoonen, niet op eenige Rhetorijck Kamers, maer in dit Boeck alleen, tot welcken eynde, wy alle de principaelste Acten der Comedien, recht nae het leven, ende op de sin van de reden hebben waerghenomen, ende in verscheyde Figuyren hebben afghebeeldt, sulckx dat den Leser dese wercken (als nae 't leven verthoont) sal daer in kunnen vinden.

Belanghende de vierde, ende laetste Materi, mach (mijns oordeels) met recht Eerlijcke Tijt-kortingh ghenoemt werden, derhalven die selfde niet alleen ghepast en is op de bejaerde Ouderdom, maer wert oock opghedragen, aen alle die ghene, die een Eerlijcke Tijdt-kortingh soude moghen soecken.

Rijm-lievende Leser, ghene van mijn Rijmpjes

[fol. ****2v]

presenteer ick V. E. soo waerdich, als mijn laetste Boeckje, ghenaemt Nootsakelick Wereldt-haten; aenghesien die haet ons op het hoochst van nooden is.

Meer hebben mijne ooghen my int hart ghebracht, als de tonghe daer uyt soude kunnen halen, meer heb ick (in dese Wereldt zijnde) ghesien, als ick wel soude kunnen segghen, meer, jae veel meer heb ick daer in bevonden als ick hier verhale, k'heb verhaelt 't ghene my de memory heeft te vooren ghebracht, dat is, dat ick van mijn teere kindtsheydt af tot heden dese mijne daghen, noyt en heb ghesien de Wereldt sonder strijdt: de goeden sonder van de boosen vervolcht te werden. De vrome van de onvrome benijdt, de eenvoudighe sonder van de loose verkort te werden: ô werelt wel te recht Nootsakelick te haten; dese, ende dierghelijcken heb ick so gheweldich in u ghevonden, dat ick mijn verscheyden male hebbe inghebeeldt, dat het meeste deel der menschen met dese Pest ende Kancker zijn inghenomen, dat ick door dien my selfs beweeght gevoelt hebbe, de Pen in de handt te nemen, eenighe van dien, als met de vingher aen te wysen, hoe seer ons edelst ende waerste pandt (van Godt verleent) werdt aenghestreden, ende bevochten van de listen ende laghen deses wereldts, dat in dien wy de wapenen niet ter hant en slaen, een nood'sakelicke haet,

[fol. ****3r]

ende teghen-standt zijn biedende: het is seker dat wy ons onderworpen eeuwighe verderffenisse, nae ziel ende lichaem: Eyndelick willen wy den Leser midts desen ghebeden hebben, by soo verre dese mijne Rijmpjes mochten ghebreken het ghene sy wel behoorden te hebben, dat sulcks met considerati mach werden opghenomen, dat het yeder sijn staet niet en vermach daghelicx Bancquet te schaffen, om de al te viese, ende kiessche lecker-tanden, te ghenoeghen, sulcks is in mijn vermoghen niet, maer in ghevalle yemant mochte ghevonden werde, die niet al te vies zijnde, dese voor een Pot-spijs wilde aennemen, ben ick wel versekert daer noch yets smakelijcks uyt te sullen trecken.

Dies komende tot u, ick segghe u, keurighe Rijm Lievers, vergheleken by de teere Schaepjes, die veel liever de korte Klaver, als de ruygh begraesde Velde soecken te beweyden: Ghy Amsteldamsche Const-lievers: die ghewent zijt te ontfanghen op V. E. E. waerdicheydts Altare, uytmuntende Offerhande van soo veel Deftighe, Treftighe, Aerdighe, als waerdige Rijmen, wiens Deftighe waerdigheyt, uyt soo vele gheleerde Hersenen voort ghecomen, van kloecke Gheesten, en Deftighe Poëten, door wiens Soetigheden ghy soo seer verleckert zijnde, my ten hooghsten doet schroomen, V. E. E. op dese mijne Pot-spijs veel te noodigen: Edoch lust tot de

[fol. ****3v]

kunst, Liefde tot Eerlicke Tijdt-kortingh hebben my soo aenghedreven, dat ick niet heb kunnen achter laten, dese mijne Pot-spijs, ruym-hertich op te disschen, schaffende 't gheen ick heb ghekoockt, versmaet mijn kost niet, die ick in verscheyde deelen hebbe aengherecht, volghende de oude Amsteldamsche wijse, maer proeft, ick bidde V. E. E. oft daer yets is dat u smaeckt, tis seecker dattet my ten hoochsten sal ghevallen, met betrachtinghe V. E. E. ende alle Kunst-lievende Lesers na desen, met wat meerder als Pot-spijs te sullen verghenoeghen, eyndelijck neemt dit in danck, met groetenisse van my V. E. E. D.

J. H. KRVL.