Amstelsche linde

[p. 235]

De Gheest des Vriendschaps is ghelijck een Goude Keeten.

WAnneer de geest my dwongh myn vriendschap te verbyne
VVat Schaeckels sijnder doe gestrenghelt aen de myne?

't Sijn Schaeckels, wiens waerdy de geest meer als het gout

(Hoe hoogh het is van waerdt) in hoogher waerden hout:

VViens praght, wiens schat, wiens glans, myn eyghen wel-behaghen
Bequamer niet en weet als in het hert te draghen.
In 't hert. VVaerom in't hert? Om dat ick soude toonen
Dat vriendschap niet in't oogh, maer in het hert moet woonen:

Dat is; dat men voor 't oogh niet toonen schoon gelaet,

Maer in 't af-wesen rechte vriendschap metter daet.