Amstelsche linde
(1627)–Jan Harmensz. Krul–
Auteursrechtvrij
[pagina 191]
| |
Stemme: Yets moet ick u Laura vraghen.SO men oyt twee Zielen vonde
Die door trouheydt t'samen bonde
Hert, ziel, sinnen, en ghemoet:
So moet ick u Lof bewysen,
Loffelijck u trouheydt prysen;
Midts ghy sulcx blycken doet.
Eelherts Lootje, Ellers Spruytje:
Als ghy vaeck aen u Cornuytje
Eelherts gunsten vriend'lijck toont,
Toont zy weder van gelycken,
| |
[pagina 192]
| |
En doet met de wercken blycken
Datter waere vriendschap woont.
In de herten van u beyden
Vriendschap, die niet schynt om scheyden,
Maer als schakels vast (dunckt myn)
Toe-ghewelt, in een vermenghelt,
En als schaeckels vast ghestrenghelt,
Schaeckels, die gekloncken zyn.
Schaeckels, nimmer om te breecken,
Schaeckels, wiens waerdy ick reecken
VVaerder als het roode Gout,
Hoe bevalligh voor de Menschen,
VVaere vriendschap staet te wenschen:
Mids men vriendschap waerder hout.
't Gout ken dickmaels vriendschap maecken;
Sulcke vriendschap staet te laecken:
Na 't genot neemt zy haer keer.
VVaere vriendschap staet te prysen
Die uyt het gemoedt comt rysen,
Die verandert nimmermeer.
|
|