Amstelsche linde
(1627)–Jan Harmensz. Krul–
Auteursrechtvrij
[pagina 177]
| |
Stemme: L'orange.HEt lodderlijcke Light
Van u jentiel gesight
Iuffrou, heeft in mijn droevigh hert
Gevoedt, gebaerdt een wreede smert.
'k Beklaghe, de daghen (o schoone Goddin)
Dat ick verwonnen bin,
Nu heden, ghebeden
U niet beweeghen kennen tot de min.
| |
[pagina 178]
| |
Laet varen schoone Maeght
De sorghen die ghy draeght,
En twijffelt niet aen Tyters min
Die u standvastigh blijft Goddin,
Want Tyter, die myter so menighen Maeght
Nu hy u Liefde draeght,
Door reden, mijn heden
Ter wereld niet als u by-sijn behaeght.
Ick min u schoone Zon,
Waer't dat ick meerder kon
Betoonen van mijn trouwigheydt,
Ick soudt bewijsen soete Meydt,
Op Aerden, gheen waerden, so lief als mijn
U hooghe deughden sijn,
| |
[pagina 179]
| |
O schoone, tot loone
Wensch ick om 't lieve light van u aenschijn.
't Is Tyter (schoone Vrou)
Die gaerne boeten sou
Sijn lusten aen u jonghe Ieught,
En kussen eens met soete vreught
De tipjes, uw's lipjes, bevoght Iuffrou
Met asems soete dou,
De bloosjes, als roosjes
Ick op u schoone wangtjes drucken sou.
Ey! schoone, slaet eens op
De vensters, die in 't top
Van 't hooghe voor-hooft schoon ontdaen
Al flick'rend' als twee Sterren staen,
| |
[pagina 180]
| |
Met booghjes, pas hooghjes, het gittigh haer
Ciert u bruyn ooghjes claer,
U leden, besneden
Niet anders of het een Goddinne waer.
|
|