Lezen doet je goed. Leerjaar 7a

[p. 106]

26 De jager

Dit verhaal gaat over een jager, die de nare eigenschappen van zijn medemens leert kennen.

Een jager liep door het bos, toen hij niet ver van zijn pad geluiden hoorde. Hij ging van het pad af en zag een diep gat in de grond waarin Mens, Rat en Slang waren gevallen.

Mens riep: ‘Jager, help me, want jij bent een mens net als ik.’

Rat duwde hem opzij en riep: ‘Jager, liever help je mij en laat Mens. Want het is bekend dat mensen stank voor dank geven.’

Verontwaardigd gaf Mens Rat een duw. Hij keek weer naar boven.

‘Jager, je weet hoe schadelijk Rat is voor alles. Laat hem liever hier, want dan kan hij niets en niemand kwaad doen.’

Toen nam Slang het woord. Hij richtte zijn kop op en siste: ‘Luister, jager, ik hoef het je eigenlijk niet te vertellen. Je weet zelf heel goed dat Mens onbetrouwbaar is en vaak veel kwaad verricht. Maar je moet zelf weten wat je doet.’

Mens lachte hardop. ‘Haha, kijk wie praat. Jager, als je Slang eruit haalt, graaf je je eigen graf. Hij zal je onmiddellijk bijten.’

De jager dacht lang na. Toen stak hij zijn hand uit. Mens, die zoveel op hem leek, vertrouwde hij toch het meest. Hij trok Mens naar boven.

Maar nauwelijks stond Mens op zijn twee benen naast het gat, of hij ging ervandoor. Geen woord van dank kwam er over zijn lippen.

Jager keek hem hoofdschuddend na. Toen sneed hij met zijn houwer een lange stok van een boom en stak die in het gat. Zo hielp hij ook Rat en Slang uit het gat. Ze bedankten hem en zeiden dat ze niet zouden vergeten hoe hij hen had geholpen. De jager haalde zijn schouders op en vervolgde zijn weg.

Nu had de jager de gewoonte om 's middags onder een boom voor zijn huis van een drankje te genieten. Mens kwam dat te weten. Mens lustte ook wel een drankje. Zo kwam het dat hij de jager regelmatig begon op te zoeken in de middaguren. Op een goede dag, toen Mens en de jager onder de boom voor het huis zaten, zagen ze Rat aankomen.

‘Jager’, zei Rat, ‘ik heb wat voor je gebracht als dank dat je me uit het gat hebt gered.’

[p. 107]

Hij overhandigde de jager een zak en verdween. De zak voelde zwaar aan. Nieuwsgierig maakte de jager het touwtje los waarmee de zak was dichtgebonden. Toen hij de inhoud zag, bezwijmde hij bijna. Het waren allemaal glanzende, gouden munten.

Enkele dagen hierna werd bekend dat er geld was gestolen van de koning. Als iemand de dief kende, mocht hij zich aanmelden bij het paleis. Hij zou flink beloond worden.

Mens, die zich al had afgevraagd waar Rat de zak met goud vandaan had, meldde zich onmiddellijk aan. Hij vertelde de koning wat hij had gezien. De koning zond daarop soldaten uit om de jager te halen en op te sluiten. Toen Slang hoorde wat de jager overkomen was, zei hij bij zichzelf: ‘Ik moet die arme jager gaan helpen.’

Hij ging naar de gevangenis en kroop in een onbewaakt ogenblik de cel van de jager binnen.

‘Jager, ik had je gewaarschuwd voor Mens. Al ben ik maar een slang en denken veel mensen slecht over mij, ik kan het ook goed doen. Ik ben je nog steeds dankbaar dat je mij uit dat gat hebt gered.’

[p. 108]

Slang had een plan. ‘Luister jager, morgen verberg ik mij in de bloementuin van de koning. Als zijn dochtertje daar komt spelen, zal ik haar zodanig bijten dat ze direct neervalt. Door mijn gif zal ze steeds zwakker worden en geen dokter zal haar kunnen genezen. De koning zal overal naar iemand zoeken die het kind beter kan maken. Jij moet de wachter vragen wat al het kabaal in de bloementuin te betekenen had. Als hij je alles haarfijn uit de doeken heeft gedaan, dan zeg je dat jij in het bos vaker door slangen bent gebeten. Vertel hem dat je een slangenserum kan maken dat heel goed werkt.’

En zo gebeurde het. Toen de koning hoorde dat de jager een medicijn had dat zijn dochter kon genezen, spoedde hij zich naar de gevangenis. De jager zat al op hem te wachten.

De koning zei: ‘Als jij de prinses beter kunt maken, zal ik je de vrijheid schenken. Bovendien mag je ook de zak met gouden munten hebben die we bij jou hebben gevonden.’

Slang had de jager uitgelegd dat hij de koning moest vragen of hij naar de plaats mocht gaan waar zijn dochter gebeten was. Daar zou Slang op hem wachten. Niemand mocht met de jager meekomen. De koning was wanhopig, want de prinses lag helemaal verzwakt op bed. Hij stemde onmiddellijk toe.

Toen de jager de tuin betrad, hoorde hij ‘ssss, sssss’. Hij keek om zich heen en zag slang. Vlakbij Slang groeide een plant met brede bladeren.

Slang scheurde een paar bladeren ervan af met zijn bek en kauwde even op ze. Daarna maakte hij de jager duidelijk dat hij de bladeren uit zijn bek moest pakken. Voorzichtig pakte de jager de gekneusde bladeren uit de opengesperde slangenbek. Slang gaf hem verdere instructies.

‘Stamp deze bladeren fijn. Pers het vocht ervan uit in een lepeltje en schuif dat in de mond van de prinses. Zorg ervoor dat ze er iets van doorslikt. Zeg de koning dat het medicijn een tijdje nodig heeft om te werken. Zijn dochter zal eerst in slaap vallen. Als de haan de volgende ochtend weer kraait, zal ze weer beter zijn.’

Precies zoals Slang het gezegd had, zo deed de jager het ook. De koning besloot met de koningin en hun hele hofhouding om het bed te waken tot de volgende ochtend. De ademhaling van het meisje werd rustig, alsof ze sliep. Toch vertrouwde de koning het niet helemaal.

Hij zei fluisterend tegen één van zijn adjudanten: ‘Let op de jager. Hij mag

[p. 109]

niet weg, voordat ik zeker weet dat mijn prinsesje weer beter is.’

De hele nacht sliep het meisje rustig door. Heel wat bedienden vielen ook in slaap. De koningin dommelde regelmatig weg. Tegen vier uur in de ochtend kon ook de koning zijn ogen niet openhouden. Zijn hoofd viel op zijn borst en hij snurkte licht. Alleen de jager, die vaak 's nachts op jacht ging, bleef klaarwakker.

Toen de eerste zonnestralen de aarde raakten, kraaide de haan. De adjudant schrok wakker. Gelukkig, de jager zat nog naast hem.

Ook de rest van de hofhouding opende de ogen. De koning schoot overeind en rende naar het bed van de prinses. Hij zag de prinses opzitten en om zich heen kijken. Hij omhelsde haar en riep de koningin erbij. De slangenbeet was niet meer te zien. De prinses had honger en vroeg om brood met gebakken eieren en vers sinaasappelsap. Haastig gingen de keukenmeisjes aan de slag.

De koning liet alle nieuwszenders bekendmaken dat de prinses weer beter was. De volgende dag kwamen de koning, de prinses, de knappe dokters en alle hooggeplaatsten van het land bijeen. Ook de jager was er.

De koning zei: ‘Jager, je bent een vrij man. Hier heb je je zak goud terug. Bovendien krijg je nog een eremedaille voor je bijzondere verdiensten aan de koninklijke familie. Ik wist nooit dat er zo'n wijze man in mijn bossen woonde.’

De jager nam alles met een glimlach in ontvangst. Hij zei: ‘Majesteit, ik dank u zeer. Ik moet u eerlijk zeggen dat ik door alles wat ik heb meegemaakt nog wijzer ben geworden.’

‘Hoezo?’, vroeg de koning verwonderd.

Toen vertelde de jager wat hem was overkomen met Mens, Rat en Slang. Rat en Slang hadden gelijk gekregen over Mens. Hij wist nu dat je niet iedereen die op je lijkt, moet geloven.