Simsons treurspel

[fol. *4v]

Klinck-dicht.

AEnschouwers 'k bid u siet, sout ghy konnen bemercken
Dat desen kloecken Helt van minne rasend is,
Treet doch wat nader by: Ach so ick niet en mis,
Is 't den Verloofder Gods, Monoahs-soon den stercken.

Onsen Poeet her-roept door zyn vloeyende wercken,

Het gheen den grysen tydt schier in verghetenis
Ghebracht had, ja het gheen was uyt gheheughenis,
Gheeft hy door zyne pen weer onvermoeyde vlercken.

Een baecke om 't ghevley van lichtvaerdighe Vrouwen

Te myden als de pest, en nimmer te betrouwen
Op haer: hy door den list van Delila verhaelt:

Dat d'onghesloten mont veel ramps op hem kan trecken,

Door al 't gheheym zyns herts een Vrouwe te ontdecken,
Hy door een Simsons val oock levendich afmaelt.

Vreest Godt voor al.