De vierde Handelinghe. 3. VVtkomste.
Fame.
Fame blaest.
OF schoon de swerte Moor begrenst, siet, 'twijde Rijck,
Ten Oosten van de Zee, ten Zuyden van de Berghen,
Daer d'hooghe toppen schijnt 'tzilvre Licht te terghen,
Waer van't de Naem oock draeght; zoo zal de Faem ghelijck
Als met een snel gherucht, de staet en daet verbreyen
Van syn ghezonden Réen, van syn ghespeelde Rol:
En of den Indiaen bewaeckt syn aerdsche Hol,
En heeft in synen Raedt de Vrienden al bescheyen,
Ja houdt drock Raedt op Raedt, zoo komt het vlugh Gherucht
Beluysteren de Deur, en vlieght haest met de Winden
Na 'tNoorden al te koudt, om wat meer nieus te vinden:
Maer door de harde vorst, sneeu, windt ist al ghevlucht.
'kVliegh dan na't heetste Landt dat noyt noch oogh en sach,
Dat noyt 'tghekielde Hout van Davids Soon en vandt,
Als 'trijckst' in Goudt-metael; o waerdich Zilver-landt!
Wat over-komt u noch om uwen Schat al plaghen,
Berooft u Vrienden goedt, beroockt u Duyvels Beeldt,
Bezeghent u Outaers met duysent Spokerijen,
En klapt u Handen tzaem, treckt haestich om te strijen:
De vroomste Ziel by u leeft in gheneucht en weeldt.
Ick Faem zit in het rondt met alle myn Ghespelen,
En 'ksie van boven aen der Ioden doen en raet,
Hoe dat d'onkuysch Iupijn zom na syn Boeltjens gaet,
Als hy syn echte minn' Vrou Iuno gaet ontstelen:
Ick klap al tgheen ick sie, ick siet al tgheen ghebeurt,
'tZij waerheyt, loghen, druck, 'tzij blijdschap, vreucht of rouwe,
'tIs my al even veel, 'kzal't niet langh by my houwe.
Of myn gherucht u haeght, of dattet u versteurt,
Ghy trotse Koninghin, ruckt af u schoon Tapijten.
Iesabel vvt.
Bestroyt met Asch u Sael, met lamper deckt u Hooft,
V Man Achab die is ontleeft, van Ziel berooft,
| |
Een Pijl heeft hem ghetreft, vult vrij de Lucht met krijten,
Gantsch Israël dat komt u onverslaghen t'huys,
Alleen leydt Achab doodt, stijf, bloeloos in syn Waghen:
By and're moet ick mé dees nieuwe boodschap draghen;
De Faem en is gheen dingh pijn, droefheyt, vreuchd' oft Kruys.
|
|
Auteursrechtvrij