De vierde Handelinghe. 2. VVtkomste.
Licht-mis, Quist-goetjen, een Boer, Hopman Kuyt-haen.
OP, op Quist-goetjen, komt wt den Nest,
'tGansch Heir vertreckt, ghy moet u redden.
Hu, hu, hu, tslapen dat dunckt my best.
Op, op Quist-goetjen, komt wt den Nest,
'tLangh slapen is ergher dan de Pest.
Dattet noch gheen dach is, zou'k wel wedden.
Op, op Quist-goetjen, komt wt den Nest,
'tGantsche Heir vertreckt, ghy moet u redden:
Wat Droes, komt voort, of ick hael u vant Bedde:
Ist nu tijdt om te luyaerden Quant.
Ick kom, ick kom, y wilt wat toeven.
'tLangh slapen past de luye Boeven.
Daer mé kom ick, had ick myn Schoenen aen.
| |
Verschooninghe.
Aen een hoeckjen, en blijven wy wat staen,
Laet ons dese Boer eens hooren klappen.
Wat dunckt jou Bueren, ken ick niet wijdt stappen,
Y get, wat mien jy oock, dat ick een Loer ben,
By loo, 'kweet niet dat ick stouter Boer ken
In ons heele Dorp, van't Zuyd eynd' tot het Noorder:
Luystert, over drie daghen was hier wat voorder
| |
Tot onse Buer-man onse Krijn, van die Soldaets ghebras,
Hy had twie Man, 'tleeck wel dat d'ien Quist-goet en d'aer Licht-mis was,
Die stelden zoo de pijpen, en maeckten zucken ramoeren,
Datse my maeckten Cappeteyn van al de Boeren:
By get, had jy esien met watten gang ick daer heen trat,
'kHad een Hane-veer op myn Muts, en by onse Stal in een Gat
Lagh myn Beste-vaers Harnas, daer ick my mé bezorrighde,
Maer 'tneep zoo bezuckt om myn Hals, dat ick schier worrighde,
En myn Hellebaert was mé zoo wat relickjes ontroest:
Dan zoo ick quam, wast al stil, niemant het ekickt noch ehoest,
Zoo dra als sy maer saghen de schim van myn terden:
Fy, dat de verbaesde Boeren stracx zoo bloo werden:
Ick (by get, neen) wijck voor gheen Soldaten Man:
Nou moeten sy voort, daer is bidden noch praten an,
Na Samarien, wech, wech met al de Guyten,
Hun Heer is doot, de Jonghens goyense voor de Slick-geusen met kluyten,
Blijvenser noch wat, 'ksweer datmense wel neerstich zoeckt:
Dien Schellem Licht-mis hadme dees daegh twee henné ebroect,
Maer 'kwas hem after syn Gat, hy komme niet ontloopen,
O (badt hy) zegghet myn Heer niet, hy zou myn op-knoopen:
Ho, se keune zoo stelen, en noch zegghense met bescheydt,
Die een Boer goedt doet, die doet Godt leydt:
Dus lijcket zoo, sy moeten de Huysluy wat quellen.
Moesten wy niet vertrecken, ghy zoudt het ontghellen,
Rechte Kinckel, en Kneuckel als ghy zijt.
Ick zouwer wel om lachchen, maer tis hier gheen tijt,
Dan kom, laet ons den Boer om een Teer-penningh vraghen:
Want een verdroncken Kalf is goedt te waghen.
Dewijl wy moeten wancken,
Gheeft ons een stuck Gheldts, wy zullen u bedancken,
En een Soldaet het zeker wel wat van doen,
Oock kan't u niet schaden.
De Sté-luy (Huysman) zullen't voor ons vergoen,
Denckt dat het Was is, om ons Paspoort te zeghelen.
Gheldt? Gheldt? ick wilje by get liever wat vleghelen,
Nou zin wy Baes. Sa, komt an, al zin jy mit jou twien.
De Boer slaet toe, de Soldaten vvederom; sy vvorden syn Meester.
Moordt, moordt, 'tis te veul twie op ien:
O Hopman! Helpt, sy willen my vermoorden.
| |