|
| |
| |
| |
De tvveede Handelinghe. 11. VVtkomste.
Verschooninghe.
Sinnen, verkeert oordeel, dwaes voornemen.
VAert wel Achab, wilt vromelick strijden.
Ick lach datmen oyt zulcken Volck teelde.
Dwaes voornemen houdt mé Sté
In Samaria verr' buyten schoot.
Nepos luystert, myn Heerschap blijfter doot,
En u Vorst mocht wel inde kaers vlieghen:
En myn bedrieghen is nyemant bewunst,
Hoe? yder zoeckt ons gunst:
Ja 'tis kunst, die wy elck leeren.
Neen: ghy zult by Lucifer verkeeren,
En als de gheleertste de grootste Sant zijn.
Daer en mach gheen ergher Boef int Lant zijn
Als ghy zijt Verkeert oordeel.
Door u Dwaes voornemen begheert voordeel
Oudt, jonck, arm en rijck en machtich,
Edel, onedel, sot, wijs: ick ben ghedachtich
Aen u eyghen daet inden Paradijse,
Hoe lustich kon 'tSerpent Eva aen-prijsen
De lieffelicke Vrucht, daer sy was alleen,
Door u Voornemen, zoo dattet scheen
(O Sot) Godt zouwen sy niet wijcken.
Loths Huysvrouwe die moest mé om-kijcken
Om u Oordeel, dies sy int Sout verkeert.
Hemors Sone bekent vrij, onteert
De teere Dina, dat haer Broers wreken,
Als een schandich quaedt; want sy door-steken
Sichem, Hemor, en al 'tManbaer gheslacht:
Maer zeght my, hebdy niet ter doot ghebracht
Ahimelech de Priester door Doëgs toren,
Die David goedt gunde, hebdy ghesworen
Met Sa-uls mondt een vreemde doodt.
Ja ghy, en inden Tyrans noodt
Rady hem noch te korten syn leven,
| |
| |
'tSwaerdt moest onder de Meester beven
Op Gilboa, daer Israëls Schildt viel.
Wel struyckel ick het leven, ghy doet de Ziel
Die na Godts Beeldt gheschapen is dolen:
Door u Oordeel verwerdy alle gheleerde Scholen,
Daer men de heylighe Schrift ontschroeft.
O Neef, door u doen de valsche Gheest bedroeft
'tGheheele Volck, ja Landen en Steden:
Treckt henen, zeghdy, en gaet in vreden,
Ramath werdt u, en niets zal u scha'en.
Maer waerom gady hem eerst dit ra'en?
En hy begheert myn hulp; zal ick't hem weygheren?
V schuldt alleen ist, dat hy wil steygheren
Op Ramaths hoochte, niet siende syn val.
Ja zoo, zoo, wijtet my liever al,
Terwijle meuchdy u vuyl wat decken:
Adam, Esau, Loths Wijf, de grootste Ghecken
Die'r oyt waren, dwaelden in't verstant
Onse Iesabel gaf Achab de hant
Als hy sieck lach, en om den Wijn-bergh steende,
Door u Voornemen dees Vrouwe meende
Naboth moest voort, niemandt en sach tquaedt,
En door desen raedt, quam Achab van't Bedde.
Maer komt hy van desen tocht, ick wedde
Men zal myn raedt wel achten Man.
Nu gaen wy int Hof verwachten dan
Syn wederkomst, terwijl wy Iesabel leeren
Niet Israëls Godt maer andere Goden eeren,
Als d'Amoniters, Pheresiters, en 'tOssen-block
Van Memphis, en 'tDolphijns met Dagons Rock;
Want 'tAfgodisch jock, lust haer te draghen.
Dats myn zegghen, ghy doet de Ziel inde Hel jaghen,
Verkeert Oordeel Schrift en Propheci verderft,
Hoe veel hebbender heden uwen Gheest ghéerft,
Die de Machtighe kunnen opt aerdichst vleyen,
'tIs al Godts Woordt, Godts Woordt, en tusschen beyen
Heeft Godt (als Achab) hun d'ooghen verblint,
Dat zelfs Iosaphat (myn Heer) niet versint
Dat Godt 'sVolcx sonde hier door wil bezoecken.
Vier-hondert Propheten gheleert in Moses Boecken,
Zullen die noch dwalen teghen een Scholier?
Voor de onse; maer bezonder
| |
| |
Knaëna Soon kan't niet verbrassen.
Voor datmen 'tSpit gheweynt siet in de Assen,
Dan zal hem verrassen, Godts rechte straff',
Wiens Woordt is waerachtich.
Maer wy zijn sot en leughenachtich;
Al stoocken wy tquaet, wy weten het goet.
Vamos, laet sien wat Iesabel doet.
Gaen binnen.
|
|
Auteursrechtvrij