Cooren.
voorsichticheyt, gherechticheyt.
Den vvil beheerscht 'tonzuyvere ghemoet,
'tDoet d'onvroe Mensch sich zelfs in ongheluck jaghen,
'tBehaghen syns eer, 'tonkunschap van het goet,
Voet (laes!) 'tverderf, of vvy't te laet beklaghen.
Den wapen-rock, Helm noch verstaelde Schildt,
Noch 'tvermomt Kleedt kan gheen Godloos bevrijden,
D'arrichste list ghebruyckt int hevich strijden,
Verschalckt een Pijl gheschoten vvoest int vvilt.
Wil Ionas gaen en vluchten voor den Heer,
'tMeer hem bestrijdt, de Winden hem bevechten,
Slechten Propheet, de Schipper straft u zeer,
'tWeer staet dul op, een Vis die moet u rechten.
Hebréen trou, vviens zielen Godt bevvaert
In d'Ovens vlam, en vruchten voor gheen branden:
Want siet, 'tgheloof in Godt bevrijt voor schanden;
Maer vvee de gheen, vviens Gheest 'tWoort boos verklaert.
Een Abel goedt gheloovich offert Gode,
De snoode Broer roockt med' op den Outaer;
Daer hy vergrimt syn Broeder om ghingh doode,
Zoo de afgunst Godes gunst vvierdt ghevvaer.
O sondich vleesch vvat is al u vermoghen,
Als over-hoopt te hoopen sond' op sond',
En quaedt op quaedt, dat alle Menschen vvondt,
Wien doen bestaen in ydelheyt en loghen.
Wat vvoeldy zoo? ghy zijt verkocht voor Godt
Tot quaedt doen maer: vvat helpt dan al u vresen?
Belesen Man, den Sirier u bespot,
Sot, uwen val zal snel voor Ramath vvesen.
Die Godt verlaet, verlaet Godt vvederom,
Die t'Ecron vraeght, of t'Endora eender Vrouwen,
Als Sa-ul dé, zal Godes straff' aenschouwen
| |
Over de kop; en vraeght Mensch niet vvaerom.
Siet, ghy verlaet de vvegh, vvaerheyt en leven,
Gheven vvil hy alleen tgheen ghy begheert,
Weert maer u hert van d'Afgodt, die u even
Bedreven quaedt vergheeft, als hy tgoedt leert.
En siet, u doodt ô Mensch, gaet Godt niet zoecken,
Hy sweert dit zelfs by synen heyl'ghen Naem:
Bekeert u dan, ghy zult leven te zaem,
Zoo niet, Godts Wet zal uwe Ziel vervloecken.
Meendy dat Godt een Mensch hier zij ghelijck?
Rijck ofte arm verand'ren vvel hun vvoorden,
'tVerstoorde hert breeckt eedt, als zee den dijck,
Strijck, roept Maetroos: maer Godt men noyt en hoorden
Veranderlick zijn int eeuwich besluyt,
Wat hy verkiest, vverdt door den Gheest herboren:
Wel salich Volck, dat van Godt is verkoren,
V heyl bestaet in hem daer't al is uyt.
Een Achab hier volbrenght oock synen raet,
Staet zelfs by hem rechtveerderlick beslooten:
Vergrooten vvilt ô Mensch zoo niet u quaet,
Gaet doet ras boet by al Godts Bondtghenooten.
Gaen binnen.
|
|
Auteursrechtvrij