Achabs treur-spel

De tvveede Handelinghe. 8. VVtkomste.

Arpharad, Adna, Iohanan Hooftmans.

Arpharad.

DIe d'Hemelen bespant, en al door 'tWoort gaet draghen,
En zit int gulde Choor als syn ghemaeckten Troon,
Beheyl ons Iudás Rijck, beheerscht door Assa Soon,
Wiens gunst syn Majesteyt bedou in al syn daghen.

V Hooftman zij naer groet dees Brief, die zal ghewaghen

Den last van myn verzoeck, by Iudás glans en kroon;
Die doet tgheen m'hem beveelt verdient voor moeyte loon,
En die hem troulick quijt en kanmen niet verklaghen.

Nu Adna, wt den Brief ghy hoort des Konincx last,

Wiens woort ghy vord'ren moet, eer ons den tijdt verrast,
'tGantsch Heir wacht na de komst van Iudás lichte Peerden.

Ach! dat ick desen Brief ghewillich hier bestel,

Ick haet den Achab doch den Vorst in Israël,
Die om een sotte lust den strijdt nu wil aenveerden.

Adna.

Heer Arph'rad zijt gherust, hoort vlijtich 'sKonincx stem,

Rust u vermoeyde léen int schoon Ierusalem:
En ghy Iohanan hoort, laet al het Volck bescheyen,
Wiens Son-ghevlamde Vaen men boven thooft siet sweyen,
V tweemael hondert Mans, en t'achtich duysent tal
By driemael hondert duyst van myn Volck komen zal:
Amasi Sichri Soon heeft trotse kloecke Lieden

[fol. Dijr]

 

Ghetelt twee-hondert duyst, die luyst'ren na tghebieden:

 

Elida mé een Man, by wiens verstaelde arm

 

Sweeft tweemael hondert duyst, om scheuren Krijghs allarm,

 

Naest hem is Iosabad, met tienmael tien ten weire,

 

Beneffens t'achtich duyst gherustet tot den Heire,

 

Kiest tkoeckste Volck daer wt, bezoeckt de vaste Stéen,

 

En brenghtse al met u, beschreven, ja tot een,

 

Na dat de Sabbaths-vloedt men viermael twee siet stromen,

 

Is u bescheyden last met tKrijchsvolck hier te komen.

 

Iohanan.

 

Ach! dat den Prins belust waer op den Philistijn

 

Of op den Arabier te strijden voor syn Rijcken,

 

Ay dach! dat waer myn vreucht, dat ic het Heir dé wijcken

 

Met macht van 'sKonincx macht; maer nu zoo ist my pijn,

 

Dat hy den Achab helpt, die Godt noch Menschen vrucht,

 

Die zelfs d'onnosle druckt, d'onschuldighe doet sterven,

 

De Mannen Godes (ach!) voor syn haet moeten swerven:

 

Daer onse vrome Prins staechs om syn sonden zucht:

 

Den Sirier leydt en luymt, hy spot met syn gheraes,

 

En ken ik Adat niet, zoo ben ick gheck en dwaes,

 

Hy zoeckt syn voordeel maer in wisse luye vrede.

 

Adna.

 

Tis 'sKonincx wijs begheer, Iohanan wilt u spoen:

 

Wy volghen syn woort.

 

Iohanan.

 

Z'wie't doet kan niet misdoen:

 

'kZal op bestemde tijt tbeschreven Volck hier brenghen.

 

Arpharad.

 

Den tijdt die nimmer rust kan gheen wtstel ghehenghen.