De tvveede Handelinghe. 4. VVtkomste.
Sinnen, verkeert oordeel, dwaes voornemen.
Slimmer Guyt en kander niet zijn.
En listigher Boeve dan ghy Cousijn,
Die gheveynst van schijn, elck weet te loeren.
En ghy uwen mont wel roeren
Dattet de Boeren, wel kunnen mercken.
Dat ghy noyt quaemt te Kercken.
Daermen tgoedt hoort, maer daermen tquaedt drijft.
Hoe? my dunckt dat ghy kijft:
En Vrienden moghen nimmer niet twisten.
Dat ghy u eyghen Heer verraedt.
't Myn en is niet half zoo quaet:
Want u oordeel zal hy vervloecken,
En 'tHeerschap zal u met een Kaers zoecken
(Om dees raedt) daermen de Honden mé licht.
Ghy oordeelt verkeerdelick,
V woorden zijn een schicht,
En tis al sotheyt tgheen ghy dicht,
De goede beticht, ghy al te schandich.
En Micha, die hier blijft volstandich
In tgheen men Achab zoo spellen kan.
Hoe dedy dien Sot ras swellen Man,
Als hy zoo verwaent op syn Troon zat,
En wees den Propheet na tduyster gat,
Om dat hy hem rat, zoo fijn kon deur-halen:
Ghy behoefden't immers niet te vertalen:
Want yder woordt dat was een sweert,
Dats de wapen daermen mede verweert
| |
Alle quae zaken en valsche leere.
Met de valsche Gheest om propheteren,
Sy konden't beweeren, met u oordeel ras.
Dwaes voornemen, my dunckt dattet goet voordeel was
(Dacht Achab) dat wy uwen raedt ghelooven:
En daer by ghingh ick hem noch zoo verdooven,
Dat hy nau en hoorde noch en sach:
Maer boven al datmen nu vreesen mach
Is voor u Heer, dat hy't zal verkerven.
Ho! zorghet niet, hy wil met hem sterven,
tZoet en tzuer hy willich al mé proeven.
En wel, ben ick gheen Raedt oock?
Zeght met een, ick ben die het quaedt stoock,
En sotter Raedts-man en zalmen niet vinden.
Neen, ho neen Raetsheer! wy zijn Vrinden,
En Blinden gheen beter Kornuyten siet.
Houdt men raedt, 'twaer schande datmen u buyten stiet,
Want ghy kunt fluyten 'tLiet, van bedriegherijen.
Zonder gram worden: brocht ghy niet int lijen
Siriers Benhadad, die dwaeslick swoer gram,
Godt dee hem dit en dat, zoo men van de vloer nam
Te Samaria als een handt vol aerde:
Waer op hem Achab zeer wel verklaerde,
Dat voornemen was zonder reen of bescheyt,
Niet die't Harnas aen-doet, maer die't af-leyt
(Ontboodt hy) en mach alleen maer roemen.
Wild' ick insghelijcx al u parten noemen,
'kHad zeker ruym wel twee daghen werck,
Siet, al de Werelt moet klaghen sterck,
Dat ghyse zoo met u oordeel bedrieght:
En hebdy't hier niet al in slaep ghewieght?
Als ghy beghint, ghy lieght te aerdich:
En Benhadad die wast te recht wel waerdich
Dat hy viel voor Achab met zulcken schandt:
Ghy raedde tot syn leven.
Hierom gaf hem Godt in Achab syn handt:
Welck quaedt ick zoo zocht te beleyen:
Nu daer en resteert niet, dan het beschreyen
Over syn doodt, alsmen tspel ghespeelt siet.
Ghy en wil werden ghedeelt niet,
Veel duysent jaren moeten wy wandelen,
En rontom by al de Hoocheyt handelen,
| |