Achabs treur-spel

De tvveede Handelinghe. 2. VVtkomste.

Elida en Micha.

Elida

PRopheten redenen zijn, o Micha, niet dan goet,
Tis al gheluck en heyl, tgheen sy eendrachtich rasen,
Hoewel't my niet behaeght: maer nu't zoo wesen moet,
Lieve, spreeckt oock alzoo, wilt hem met leughens asen,
Die best de Prince vleyt, werdt lief van elck bemint,
Die na hun mondt wat fluyt, kan aerdich propheteren,
En tschijnt wel dat den tijt het heden zoo versint;
Dus bid ick u myn Vriendt, spreeckt mede in het goede.

Micha.

Zoo waerachtich als Godt leeft, de Heer wil my behoede

Te spreken anders niet dan tgheen hy hebben wil.

Elida

Syn Majesteyt die komt, wijckt, staet een weynich stil,

En zoo haest hy u vraeght, laet hem de antwoort weten.